Александр Матвеевич Ершов

Александр Матвеевич Ершов (11 қыркүйек 1908 жыл, Спасский уезі, Рязань губерниясы21 ақпан 1980 жыл, Күршім ауданы, Шығыс Қазақстан облысы) — кеңестік әскери қайраткер, сержант, Ұлы Отан соғысының ардагері, бөлімше командирі.[1]

Александр Матвеевич Ершов
Туған күні

11 қыркүйек 1908 (1908-09-11)

Туған жері

Лукмос ауылы, Спасский уезі, Рязань губерниясы, Ресей империясы

Қайтыс болған күні

21 ақпан 1980 (1980-02-21) (71 жас)

Қайтыс болған жері

Күршім ауданы, Шығыс Қазақстан облысы, Қазақ КСР, КСРО

Мемлекет

 КСРО

Әскер түрі

жаяу әскер

Қызмет еткен жылдары

1941—1945

Атағы

Сержант

Шайқасы

Ұлы Отан соғысы

Марапаттары

Өмірбаяны өңдеу

Александр Ершов 1908 жылдың 11 қыркүйегінде, шаруалар отбасында Ресей империясының Рязань губерниясының Спасский уезіндегі Лукмос ауылында (қазіргі Рязань облысының Сапожковский ауданы) дүниеге келген. Бала кезінде отбасымен бірге Ақмола облысының Көкшетау уезіндегі Славянка ауылына (қазіргі Солтүстік Қазақстан облысының Есіл ауданы) көшті, бастапқы білім алған және колхозда жұмыс істеген.[2]

1941 жылдың маусымында Қызыл әскерге шақырылды, сол жылдың тамызынан бастап Ұлы Отан соғысына, соның ішінде Сталинград шайқасына, я Украина, Литва мен Беларусьті азат етуге қатысты. Екі түрлі рет жарақат алды. 1944 жылдың шілдесіне қарай сержант Александр Ершов 3-Беларусь майданының 5-армиясының 371-атқыштар дивизиясының 1233-атқыштар полкінің бір бөлігін басқарды.[2]

1944 жылдың 17 шілдесінде Неман өзенінен өтуде бөлімше командирі болған Ершов асқан ерлік жасады. Ол артиллерия мен пулеметтен толассыз атқылап, неміс авиациясы әуеден бастырмалатып шабуыл жасап жатқанына қарамай, келесі жағалауға бірінші болып өз бөлімшесімен өтті. Ершов осы шайқаста бір өзі 12 жауды өлтірді. Жау қолма-қол ұрыска төтеп бере алмай, кейін шегінді. Қайсарлығы мен батырлығы үшін 1945 жылдың наурызында Ершовқа КСРО Жоғарғы Кеңесі Төралқасының Жарлығымен Кеңес Одағының Батыры атағы берілді.[1]

Славянкаға оралды, демобилизациядан кейін Заградовский совхозының мал фермасында бригадир болып жұмыс істеді. 1969 жылы зейнеткер болды. 1980 жылы 21 ақпанда қайтыс болды.[3]

Дереккөздер өңдеу

  1. a b Б.Ө.Жақып А 31 Айбын. Энциклопедия — Алматы: «Қазақ энциклопедиясы», 2011. — ISBN 9965-893-73-Х.
  2. a b КАРГАПОЛЬЦЕВ, Сергей Ершов Александр Матвеевич  (орыс.). ГЕРОИ СТРАНЫ. Тексерілді, 15 қазан 2023.
  3. Северо-Казахстанская область. Энциклопедия. Издание 2-е, дополненное. — Алматы: Арыс, 2006. — Б. 246—672. — 1500 таралым. — ISBN 9965-17-306-0.