ГОЭЛРО жоспары
ГОЭЛРО жоспары[1] - елді электрлендіру негізінде КСРО халық шаруашылығын өркендетудің тұңғыш біртұтас мемлекеттік перспективалық жоспары.
Тарихы өңдеу
1917 жылы Октябрь революциясынан кейін В.И.Лениннің нұсқауы бойынша Ресейді электрлендіру жөнінде 21 ақпан 1920 жылы Мемлекеттік комиссия (Государственная комиссия по электрификации России, қысқаша ГОЭЛРО) құрылды. Комиссия жұмысына Г.М.Кржижановский (Ресейдегі революция қозғалысының қайраткері, ғалым-энергетик) бастаған 200-ден астам ірі ғалымдар мен мамандар қатысты.
ГОЭЛРО жоспарының мақсаты өңдеу
ГОЭЛРО жоспарында таяудағы 10 жылдың ішінде өнеркәсіп өндірісін қалпына келтіріп, оны 1913 жылғымен салыстырғанда шамамен 2 еседей арттыру, өнеркәсіптің жаңа прогрессшіл құрылымын жасау, жаңадан бірқатар өндіріс орындарын ашу көзделді. Жоспарда жалпы қуаты 1,5 - 1,75 млн. квт болатын 30 ірі электр станцияларын салу белгіленді. Бұл аудандық станциялардың жалпы қуаты жоспар бойынша 1913 жылмен салыстырғанда 10 еседей артуға тиіс болды. Сондай-ақ 10 су электр, 5 шымтезек электр станциясын салу белгіленді.
ГОЭЛРО жоспарын В.И.Ленин партияның екінші программасы деп бағалады. Советтердің Бүкіл Ресейлік 8 - съезінде бекітілді.
ГОЭЛРО жоспары елдің бұрынғы өнеркәісптік аудандарының электр энергетикалық базасын нығайтумен қатар, оны бұрын артта қалған ұлттық аудандарда дамытуды көздеді.
ГОЭЛРО жоспарында Қазақстанда электр станцияларын салудың белгіленуі өңдеу
Минералдық шикізаттары мол және экономикалық энергия ресурстары бар Қазақстанда өнеркәсіп өндірісін өркендетуге қолайлы жағдайлар болды.
Қазақстанның энергетика жүйесі өңдеу
Тағы қараңыз өңдеу
Дереккөздер өңдеу
- ↑ ҚазССР. Қысқаша энциклопедия, 2-том. Алматы - 1987.