Малдың күйі - малды пайдалану ретіне байланысты бағып-күту нәтижесінде қалыптасқан қондылығының көрінісі. Мал өсіру тәжірибесіңде оны пайдалану ретіне қарай малдың күйін тұқымдық, жұмыстық, көрмелік және бордақылық деп төрт түрге бөледі. Тұқымдық, малдың күйі ұрпақ беретін аталық және аналық малға тән болады. Бұл малдың күйі сапалы төл мен өнім беруді қамтамасыз ететіндей, яғни денедегі қоректік заттар қоры жеткілікті, бірақ ұлпаларды май баспаған, қоңдылық дәрежесінде болуы керек. Жұмыстық малдың күйі көлікке мініп, жегетін, жүк тасуға пайдаланылатын малда болады. Бұл малдың күйі мал денесіндегі қоректік заттар қоры қажетті жұмысты ұзақ мерзім денсаулығына зиянсыз қарқынды атқаруға жеткілікті орташа қондылықта болады. Көрмелік малдың күйі көрмеге дайындалған малға тән, көрермендерге таңғаларлық, сүйсінушілігін тудыру дәрежесінде болуы керек. Бордақылық малдың күйі семіз, еттері жақсы жетілген қондылықта болады. Қазіргі уақытта майлы етке сұраныстың аздығын ескеріп, бордақтыланған малды тым семіртіп, май бастырмай, жеуге жұғымды сапалы май қабаттары қара бұлшық ет арасында катталып, "мәрмәр" ет өндіруге бағытталады.[1]

Дереккөздер өңдеу

  1. Ә.Байжұманұлы, К.Бекболатұлы . Мал шаруашылығы сөздігі. Алматы-2011. ISBN 978-601-7254-21-6