Мақам, мақамдау – араб, парсы халықтарының орта ғасыр әдебиетіндегі күрделі әңгіме жанры. Қазақ тілінде әуен, ырғақ, саз мағынасында қолданылады. Мақам – мәнерлеп, қирағаттап сөйлеу, қара сөзді немесе өлеңді ырғақпен, сазбен айтуды білдіреді.[1]

Дереккөздер өңдеу

  1. “Қазақстан”: Ұлттық энциклопедия/Бас редактор Ә. Нысанбаев – Алматы “Қазақ энциклопедиясы” Бас редакциясы, 1998 ISBN 5-89800-123-9