Мерзім — заңдарда не мәмілелерде белгіленетін, не болмаса нақты қаралатын іске қатысты сот белгілейтін қандай да бір әрекеттің басталуы не аяқталуы көзделген уақыт. Мерзім сағатпен, күнтізбелік күнмен, аптамен, аймен және жылмен белгіленеді. Кейде болатыны сөзсіз оқиға тиісті әрекетті атқаруға кірісу уақыты болып саналады. Сот белгілеген уақыт оның құжаттарында дәлме дәл көрсетіледі. Заңдарда уақытты белгілеу жолы, оны қалай санау керектігі көрсетіледі. Жалпы тәртіп бойынша жылмен есептелетін мерзім соңғы жылдың тиісті айының тиісті күні бітеді. Жарты жылдық және тоқсандық мерзім аймен есептеледі.

Мұндайда бір тоқсан 3 айға барабар болып саналып, жылдың басынан бастап есептеледі. Ал аймен саналатын мерзім белгіленген соңғы айдың тиісті күнінде бітеді. Жарты айлық мерзім 15 күн болып табылады. Егер де аймен есептелетін мерзімнің бітетін күні ондай күні жоқ айға тура келетін болса, онда мерзім бұл айдың соңғы күні бітеді. Аптамен есептелетін мерзімнің бітер күні демалыс күнге тап келіп қалса, бұдан кейін келетін жұмыс күні соңғы күн болып саналады. Соңғы күннің 24 сағаты ішінде байланыс мекемесіне тапсырылған жазбаша арыз, өтініштер мерзім ішінде орындалған әрекет болып табылады.

Дереккөздер өңдеу

* Қазақ энциклопедиясы