Паратаксис (грек parataxis катар тұру) — сөйлем құрамындағы бір-біріне формалық жағынан бағынышты емес элементтердін қатар орналасуын білдіретін синтаксистік қатынас тәсілі. Бұған салалас құрмаластар, салаласа байланысқан басқа да құрылымдар жатады. Паратаксис гипотаксиске қарама-қарсы құбылыс.[1]

Дереккөздер өңдеу

  1. Тіл білімі терминдерінің түсіндірме сөздігі — Алматы. «Сөздік-Словарь», 2005 жыл. ISBN 9965-409-88-9