Терістеу– Гегель диалектикасында нысанның дамуы үдерісінің екінші сатысының сипаттамасы, яғни бір заттың басқа затқа айналу үдерісі, осы үдеріс барысында бірінші заттың өзгеріп, екінші заттың құрамындағы тәуелді элемент күйіне көшуі, оның бастапқы күйге шендесуі.

Терістеу (Отрицание; negation) -

  1. нәтижесі операндтың бульдік мөніне қарама-қарсы бульдік мәнге ие бір орынды бульдік операция;
  2. айтылған ойға қарама-қарсы ой, яғни айтылған ойды теріске шығару.

Терістеу операторы[1] (Оператор инвертирования; complementary operator) — емес терістеудің логикалық операциясын анықтайтын символ. Not-пен, тұжырым алдандағы ¬ немесе ! және -- тұжырым үстінен сызылып белгіленуі мүмкін.

0 1
1 0



Дереккөздер өңдеу

  1. “Қазақ Энциклопедиясы”