Фудзивара но Окикадзэ

Фудзивара-но Окикадзэ (жап. 藤原 興風, өмір сүрген жылдары белгісіз, дегенмен деректер оны шамамен 900 – ші жылдарда өмір сүргендігін айтады) — Хэйан дәуірінде вака жанрында кеңінен танымал болған Жапония ақыны және сазгер, сондай-ақ, Фудзивара-но Окикадзэнің Фудзивара әулетінен шыққан ақсүйек екендігі айтылады. Ол ақсүйек Фудзивара но Митинаридің баласы еді дейді деректер.

Фудзивара но Окикадзэ

Фудзивара но Окикадзэнің императордың антологиялық «Кокинавакасю» жинағына он жеті өлеңі енген. Олар: №№101, 102, 131, 178, 301, 310, 326, 351, 567-569, 745, 814, 909, 1031, 1053, 1064 -ші реттік сандарымен белгіленген. Фудзивара-но Окикадзэнің сондай-ақ, бір өлеңі «Хякунин иссю» жинағына №34 реттік белгісімен енген.

Фудзивара но Окикадзэнің өзінің «Окикадзэ сю»-атты жинағы да заманында кеңінен танымал болған. Ол өлең иірімін терең меңгерген ақын болатын, дегенмен оқырман қауым оның өлеңдерінің астарына үңіле алмай қиналатын. Ақынның шығармашылық жемісті жылдары Энги дәуіріне тұспа-тұс келді де 901-922 жылдар аралығын қамтыған... Ол жапонның әйгілі «Отыз алты мәңгілік сарын» ақындарының қатарына енген ақындардың бірі.

Өлеңі

小倉百人一首

番 誰をかも
知る人にせむ
高砂の
松も昔の
友ならなくに

Огура Хякунин Ишшу

Тарэ о ка мо
Сиру хито ни сен
Такасаго но
Мацу мо мукаси но
Томо нара наку ни

***

‎ Таңдаймын қалай,

Досым деп кімді айта алам?
Тіршілік мынау,
Такасаго қарағайы да,
Дос емес маған!...

***

Бірде патшайым Фудзивара-но Такайконың елу жасқа толу мерей тойына патшазада Садаясу сыйлық алып келеді. Сыйлық «Қалықтаған гүлдері шие ағаштың, Адамдар қарап оған тамсанатын...» деп жазылған пердемен көмкерілген екен...

Мен соған қарамаппын,
Ай мен Күн өткен екен,
Сандалып тым.
Десек те мен гүлзардан көз алмадым,
Көктеменің өткенін байқамаппын...