Ахл-и Хакк («шындықтың адамы», «әділдіктің адамы») - Иранда және онымен көршілес елдерде тараған шииттердің құпия қоғамы. Ахл-и Хакктың жергілікті этникалық әдептің негізіне байланысты атауы бар. Шамамен XIV ғ-дан бастап Ахл-и Хакк идеясы иран, күрд және түркі тілдес халықтардың арасында қолдау тапты. Ахл-и Хакктың негізгі орталығы Батыс Иранда (Луристан, Керманшахан, Күрдістан) және Иран Әзербайжанында құрылды. Сондай-ақ, Ирак пен Түркияда да қауымдары болды. Ахл-и Хаккқа ұқсас бірлестіктерінің өздерінде бір бағыттағы сенім жүйесі болмаған. Құдайдың адам баласына жеті сенімі Ахл-и Хакктың барлық бағытына бірдей жүреді. Құдай мәңгі жасайды. Оның біріншісі Хауандагара түрінде берілген жасаған ие. Екіншісі - Әли б. Әбу Тәліп, үшіншісі - Шаһ Хошин, төртіншісі - Сохак Сұлтан. Адам баласы дүниеден өткенше 1001 сеніммен өтеді, әр сенімде Құдайдың рақымын алып, күнәсінен тазарып отырады делінген. Бүгінгі таңда Ахл-и Хаккқа жататын шииттердің Түркияда 90%-ы, Ауғанстанда 15%-ы, Иранда 8%-ы тұрады.[1]

Дереккөздер өңдеу

  1. Ислам. Энциклопедиялық анықтамалық. Алматы: “Аруна Ltd.” ЖШС, 2010 ISBN 9965-26-322-1