Үңгір аюы (лат. Ursus spelaeus) – аюлар тұқымдасына жататын қазбадан табылған аю түрі.

Үңгір аюы
Қазбалық ауқымы: Middle to Late Плейстоцен
Үңгір аюы қаңқасы
Үңгір аюы қаңқасы
Ғылыми топтастыруы
Дүниесі: Жануарлар
Жамағаты: Хордалылар
Табы: Сүтқоректілер
Сабы: Жыртқыштар
Тұқымдасы: Аюлар
Тегі: Аюлар
Түрі: U. spelaeus
Екі-есімді атауы
Ursus spelaeus
Rosenmüller, 1794


Үңгір аюы плейстоцен кезеңінің 2-жартысында (шамамен 400 мың жыл бұрын) Еуропаның оңтүстік және Азияның батыс аймақтарында тіршілік еткен. Қазақстанда оның қаңқа сүйектері Батыс Қазақстан, Қостанай және Павлодар облыстарынан табылған.

Сүйек қаңқасының құрылысы қоңыр аюға ұқсас болған. Биіктігі 1,5 — 2 м. Ұрт тістері шошқаның тістеріне ұқсас және тегістеліп желінуіне қарағанда, өсімдіктермен қоректенген. Маңдай сүйектері сәл ойыстау, танау тесіктері сопақша келген. Ертеде тас ғасырында өмір сүрген адамдар оларды көп аулаған. Олардың қаңқа сүйектері үңгірлерден көп табылған, аты соған байланысты қойылған.

Ертедегі адамдар салған Үңгір аюыларының бейнесі Испания, Франция және бұрынғы КСРО мемлекеттері аумағындағы үңгірлерден табылған.[1]

Реконструкция

Дереккөздер өңдеу

Ортаққорда бұған қатысты медиа файлдар бар: Category:Ursus spelaeus