Өмірбай Тілеуұлы
Өмірбай Тілеуұлы (1850-1930) - Абай ерекше қастерлеген төкпе ақындардың бірі. Ол жас кезінде шешекпен ауырып, су қараңғы соқыр болып қалады. Абайға бір келгенде өзінің көзі көрмесе де көкірегі ояу екенін, Абайды аға ретінде бағалайтынын, сәлем беруге әдейі іздеп келгенін өлеңмен жеткізеді. Абай оның қасына ілесіп келген Назарбектің атына қызығып, оның бітім-болмысын, көрінісін сипаттап таңданған кезде Өмірбай домбырасын ала салып, Абайдың айтқандарын өлеңдетіп, қайта айтып шығады. Өмірбайдың ел арасына кең тараған бұл өлеңінен Абайдың сөз саптау үлгісі айқын аңғарылады.[1]
Дереккөздер өңдеу
- ↑ Абай. Энциклопедия. – Алматы: «Қазақ энциклопедиясының» Бас редакциясы, «Атамұра» баспасы, ISBN 5-7667-2949-9
| Бұл мақаланы Уикипедия сапа талаптарына лайықты болуы үшін уикилендіру қажет. |
| Бұл мақалада еш сурет жоқ.
Мақаланы жетілдіру үшін қажетті суретті енгізіп көмек беріңіз. Суретті қосқаннан кейін бұл үлгіні мақаладан аластаңыз.
|
|
Бұл — мақаланың бастамасы. Бұл мақаланы толықтырып, дамыту арқылы, Уикипедияға көмектесе аласыз. Бұл ескертуді дәлдеп ауыстыру қажет. |