Іскек - сақал-мұртты, қасты жұлатын кішкене тістеуік темір осылай аталады.

«Ақан жез іскекпен жуан екі қылды жұлып тастады» (Т. Әлімқұлов, Сейтен.). «Іскек» сөзін құрал атауына иелік жасатып тұрған -к жұрнағы. Көне жазба ескерткіштер сөздігінде «іскә» сөзі қазіргі түсінігіміздегі «жұлу» етістігінің орнына жұмсалған. Сөз болып отырған құрал атауы кейін пайда болған. Ерте кездің өзінде-ақ етістік тұлға түркілерден тунгус-маньчжур тілдеріне де ауысқан.[1]

Дереккөздер өңдеу

  1. Бес жүз бес сөз.— Алматы: Рауан, 1994 жыл. ISBN 5-625-02459-6