Анахорет (грек. anachoretes — дәуріш) — христиан дініндегі дүниені тәрк еткен дәуріш, “тәркі дүние адамы”, “қаландар”. Ерте замандарда дәруіштік жолға түсіп, адамдардан бөлектену; елсіз мекенге кету, Үндістан, Қытай, Жапон, т.б. шығыс елдерінде (мыс., будда дінінде, даосизмде) ерекше көрініс тапты. Христиандар арасындағы алғашқы “тәркі дүние адамдары” 3 ғ-да пайда болып (Мысыр сахарасында), 4 ғ-да Палестинада, Арменияда, онан соң Испания мен Италияға таралды. Орта ғ-ларда монастырлар мен шіркеулер дәуріштік дәстүрін ығыстырып, оны монахтық рәсіммен ауыстырды. Исламда дәуріштік сопылық ағымның көрнекті өкілдерінің іс-әрекеті арқылы әспеттеліп тарихат жолындағы қасиетті қадам саналған. қ. Сопылық