Броундық қозғалыс: Нұсқалар арасындағы айырмашылық

 

Броундық қозғалыс [[атом|атомдар]] мен [[молекула|молекулалардың]] бей-берекет жылулық қозғалысы жөніндегі [[молекула-кинетикалық теория|молекула-кинетикалық теорияның]] ең көрнекті дәлелі болып есептеледі. Егер бақылау уақыты () жеткілікті ұзақ болса және орта молекулаларының бөлшекке әсер ету күші өзінің бағытын бірнеше рет өзгертсе (сыртқы күш әсер етпеген жағдайда), онда қандай да бір оське бөлшек ығысуы проекциясының орта квадраты төмендегі формуладан анықталады ([[Эйнштейн заңы]]): =2D мұндағы D — [[диффузия коэффициенті]]. [[Радиус|Радиусы]] а-ға тең [[сфера|сфералық]] бөлшек үшін: D=kT/6a, мұндағы  — [[ортаның динамикалық тұтқырлығы]], Т — температура. Эйнштейн заңындағы мен D шамаларының бір-біріне қатысы [[француз]] физигі [[Перрен|Ж. Перрен]] мен швед физигі [[Сведберг|Т. Сведбергтің]] тәжірибелерінде дәлелденді. Соның нәтижесінде [[Больцман тұрақтысы]] және [[Авогадро тұрақтысы]] тәжірибе жүзінде нақтыланды. Броундық қозғалыс теориясы физикалық-химиялық дисперсті жүйеде қолданыс тапты. Ал метрологияда Броундық қозғалыс сезгіш құралдардың дәлдігін анықтайтын негізгі фактор болып есептеледі.