Эрнст Теодор Амадей Гофман: Нұсқалар арасындағы айырмашылық

 

«Калло мәнеріндегі фантазиялар» атты жинағынан жазушыны толғандырған тақырыптарды түсінуге болады. Гофман шығармаларының ортақ тақырыбы – суретші өмірі және көркемөнер болып табылады. «Калло мәнеріндегі фантазиялар» жинағында Гофман жасаған ең айрықша көркем бейне – композитор әрі музыкант Иоганн Крейслердің бейнесі.

 

Автордың «Иоганн Крейслердің музыкалық қасіреті» атты туындысының «Крейслериана» үзіндісінде елшінің кеңесшісі Родерлейннің үйінде өткен кеш туралы айтылады. Бұл кеште қожайындары карта ойнап, ішімдік ішіп, көңіл көтеріп жатқанда Крейслер Родерлейннің екі қабілетсіз қызын музыка өнеріне үйретуге мәжбүр болады. Бұл қоғамдағы музыканың негізгі қызметі – адамдардың көңілін көтеру, көңіл аударуды талап ететін жұмыстардан алаңдату. Соңында бұл филистерлік әлем Крейсерлерді есінен адастырады.

Гофманның көпшілікке танымал «Кішкентай Цахес» атты повесть-ертегісі – гротескті – сатиралық шығармаларының бірі. Ертегіде сиқыршы әйел Розабервельден үш тал алтын шаш алған кішкентай Цахестің айналасындағыларға әдемі болып көрінуі жайлы айтылады. Бұл кереметтердің барлығы Пафнутий атты бай адамның патшалығында орын алады. Бұл патшалықта сиқырға мүлдем тыйым салынғанымен, алайда шайтанның күштері бұл жерде үстемдік етеді. Тек ғашық ақын Бальтазар бұл қара күштерге бағынбайды.

ХІХ ғасырда кеңес халқы көптеген неміс жазушыларының ішінен Гофман шығармаларын сүйіп оқыды. Оқырмандардың Гофман шығармашылығымен танысу кезеңі – 1822-1823 жылдар арасы болды. Дәл осы уақытта Гофман еңбектері орыс тіліне аударыла бастады («Скюдери бикеш», «Ойынпаздың бақыты»). В.Г.Белинский Гофманды әлем әдебиетінде ерекше орынға ие болған, жарқыраған жұлдыздардың бірі деп атап көрсетті. 1844 жылы Белинский Гофман туралы: «Гофманның қаншалықты дарынды адам екенін оның өнерге деген сүйіспеншілігінен көруге болады, оның шығармаларындағы жарқын әзіл, терең ой, әсем үлгілер соның айғағы» деп жазды. <ref>История зарубежной литературы ХІХ в. М.Е.Елизарова и др. Москва, Просвещение, 1972. И 90.</ref>

==Дереккөздер==

<references/>