'''Ньютонның механика заңдары''' – И.Ньютон тұжырымдаған (1687) [[классикалық механика]]<nowiki/>ның негізгі үш заңы. [[Сурет:Newtons laws in latin.jpg|thumb|«Бастамалар» еңбегіндегі Ньютонның механикалық аксиомалары сипатталған беті]]
=='''[[Ньютонның бірінші заңы]]'''==
“Егер денеге сырттан күш әсер етпесе, онда ол тыныштық күйін немесе бірқалыпты түзу сызықты қозғалыстағы күйін сақтайды”. Біздің дәуірімізге дейінгі 4-ғасырдан бастап, жиырма ғасырға созылған уақыт бойы гректің ұлы ойшылы Аристотельдің[[Аристотель]]дің және оның жолын қуушылардың идеясы үстемдік етті. Олардың көзқарасы бойынша дене тұрақты жылдамдықпен қозғалу үшін, оған үнемі басқа дене әрекет ету керек деп есептелінді:деннің дененің табиғи күйі тыныштық деп саналды. Алғаш рет итальян ғалымы [[Галилео Галилей]] (1564-1642) ғасырлар бойы қалыптасқан бұл қағидадан бас тартты.ол Ол өзінің жүргізген тәжірбелертәжірбиелері негізінде Аристотель мен оның жолын қуушылар ілімінің жалған екндігінекендігін дәлелдей білді. Егер денеге басқа денелер әрекет етпесе немесе олардың әрекеті теңгерілген болса, онда дене не тыныштықтағы күйін сақтайды, немесе түзу сызықты және бір қалыпты қозғалысын жалғастырады деген қортындығақорытындыға келген болатын. Бұл өздеріне таныс инертция[[инерция]] заңы. И.Ньютон инерция заңын механика негізіне енгізді, сондықтан бұл зандызаңды [[Ньютонның бірінші заңы]] деп атайды.
==[[Ньютонның екінші заңы|'''Ньютонның екінші заңы''']]==
“Дененің қозғалыс мөлшерінің өзгеруі түсірілген күшке пропорционал және ол күшпен бағыттас болады”. Қарапайым бақылаулар, егер әр түрлі денелерге бірдей күшпен әрекет жасаса, олардың түрліше үдеу алатының көрсетеді.
