'''Эпилог''' – көркем шығарманы қорытындылайтын компонент. Э. негізгі оқиға желісінен бөлек тұрса да авторлық идеяны толықтыра түсіп, шығарманың басты кейіпкерлері жайында қысқаша мәлімет береді, олардың кейінгі іс-әрекеттерінің жалғасын көрсетеді. Драмалық[[Драма]]лық шығармаларда автордың айтайын деген ойы кейіпкерлердің сөздері арқылы Э-та берілуі мүмкін. Романдар мен повестерде Э. шешімнен соң орналасып, негізгі оқиға аяқталғаннан кейін белгілі бір уақыт өткен кездегі кейіпкерлер іс-әрекетінен хабар береді. Қазақ әдебиетінде М.Әуезовтің “Абай жолы” эпопеясында Э-тың классик. үлгісі қолданылған. Кейде ол Э. деген айдармен бөлінбей-ақ, бірнеше жолдармен берілуі мүмкін (Б.Майлин, “Шұғаның белгісі”, Ш.Айтматов, “Жәмилә”). Кей жағдайда Э-та суреттелген оқиға жөнінде автордың филос., эстетик., адамгершілік жөніндегі тұжырымдары айтылады (Ғ.Мүсіреповтің “Ұлпан” романындағы сөз соңы).
