Франсуа Рене де Шатобриан: Нұсқалар арасындағы айырмашылық
Content deleted Content added
ш Ulan Шатобриан бетін Франсуа Рене де Шатобриан бетіне жылжытты |
ш clean up, replaced: Греция → Грекия using AWB |
||
28-жол:
Шатобрианға әдеби атақ әкелген «Атала» (1801) және «Рене» (1805 жылы жеке басылымы жарыққа шықты) атты шағын повестері. Бұл шығармаларын жазушы алғашында американдық үндістердің өміріне арналған прозалық эпопеясының тарауларына қоспақшы болады, бірақ кейін «Христиандықтың ұлылығы» шығармасына иллюстрация ретінде енгізеді. «Атала, немесе шөл даладағы екі жабайының махаббаты» атты повесін Шатобриан бүркеншік атпен жариялайды.
«Атала» повесі оқырмандарына автор суреттеген өздеріне мүлде таныс емес халықтың тұрмысы, салты, табиғаты, орман суреттері арқылы қатты әсер етті. Шатобриан француз әдебиетіне бірінші болып жаңа материалды – экзотиканы енгізді және бұл кейінгі романтизм өнерінде кең қанат жайды.
«Рене» атты екінші повесінде автор еш бүкпесіз кейіпкерін өз атымен атап, оны экзотикалық пейзаж фонында, ағаш астына отырғызып, қартайған, соқыр Шактас пен миссионер Суэльге өз тарихын айтқызады. 1805 жылы «Рене» повесі жарияланғанда жазушы замандастары оның бұл шығармасына мән бермейді.
Аталған туындысы арқылы жазушы әдебиетке индивидуализм драмасын енгізді, яғни рухани жан-дүниесі бай адамның қоғаммен келіспеушілігін суреттеді. Шатобрианның өзінен кейінгі жазушыларға, әсіресе, Бальзакқа тигізген әсері зор болды. В.Гюго жас күнінде өз күнделігіне: «Болсам – Шатобриан сияқты боламын немесе ешкім болмаймын!» деп жазып қалдырған екен.
Әдебиеттегі атағына көңілі толмаған Шатобриан 1803 жылы [[Наполеон]]ның шақыруымен Римдегі француз дипломаты қызметіне тағайындалады, бірақ бір жылдан кейін, герцог Энгиенский өлтірілгеннен кейін, өз еркімен отставкаға кетеді. Ол Бурбондар үкімет басына қайта келгенше саясатпен біраз уақыт айналыспайды. Император армиясының капитуляциясына бір апта қалғанда ол бурбондардың көмегімен «Бонапарт пен Бурбондар туралы» памфлетін жариялап үлгереді (1814).
Шатобриан 1811 жылы француз Академиясының мүшелігіне қабылданып, 1815 жылы пэр лауазымына ие болады.
1809 жылы Шатобрианның «Христиандықтың ұлылығы» идеясын дамытқан және алғашқы христиандар туралы баяндаған «Азап шегушілер» романы жарық көреді. Аталмыш романды жазу үшін Шатобриан
Зерттеушілер Шатобрианды «Франциядағы реакциялық романтизмнің типтік өкілі» деп таниды.
Реставрация кезінде әдебиеттен кетіп, саяси қайраткер ретінде танылды; бурбондар үкіметі билік басына келгенде Шатобриан Берлинде (1821), Лондонда (1822), Римде (1829) елші, ал 1823-1824 жылдары сыртқы істер министрі қызметін атқарады. 1823 жылы болған Испан революциясын басып-жаншудың бастаушысы (инициаторы) болды. Ал Бурбондар үкіметі тақтан құлағаннан соң, ол мүлде саясаттан кетеді.
Шатобриан қайтыс болғаннан кейін оның «Ыңыранған хаттар» атты еңбегі жарияланды.
== Дереккөздер ==
<references/>
[[Санат:1768 жылы туғандар]]
[[Санат:1848 жылы қайтыс болғандар]]
| |||