Қоштасу: Нұсқалар арасындағы айырмашылық

'''''Қоштасу''', қоштасу өлеңі''– қазақтың [[Дәстүр|дәстүрлідәстүр]]лі салт [[жыр|жыры]]ы. [[Ел-жұрт|Ел-жұртымен]]ымен, туған туысымен, сүйген жарымен, ата-анасымен, жүйрік атымен, [[қыран]] құсымен, т.б. Қоштасу бар. Қоштасу өлеңі [[эпос]], дастандарда көп кездеседі. “[[Қозы Көрпеш – Баян сұлу]]” жырындағы Таңсық қыздың “Балталы, Бағаналы ел аман бол” деп басталатын Қоштасуы ел арасында кең тараған. “[[Елім-ай]]” өлеңі кіндік қаны тамған жерінен айрылған халықтың ауыр күйзелісін, қайғылы көңіл-күйін білдіретін шығарма. [[М.Әуезов|М.Әуезовтың]]тың жіктемесі бойынша Қоштасу жырлары: <br /br>

а) жермен, елмен Қоштасу (Ай, Таңсық өлеңдері); </br />

ә) Сарыарқамен Қоштасу (Күдері Қожаның Қарқаралыдан кетерде айтқаны); </br />

б) өмірдің өткен шағымен Қоштасу ([[Сабырбай ақын|Сабырбай ақынның]]ның қызы Қуандыққа айтқан сөздері, Кемпірбайдың Әсетпен қоштасуы; </br />

в) Өтіп бара жатқан заманмен Қоштасу ([[Қаратоқа |Қаратоқа]] [[Есет би|Есет бидің]]дің еңкейген шағындағы өлеңі, Тезек төренің “''Сексен''” деген әні) сияқты түрлерге бөлінеді. </br />

Қоштасу өлеңдерін түрлерге жіктеу әдебиеттану ғылымында қазіргі күнге дейін өзекті мәселелердің бірінен саналады. Қазақ халқының “[[Қыз Жібек]]”, “[[Ер Тарғын]]”, “[[Қобыланды батыр]]”, т.б. [[лиро-эпостық]] және [[батырлық]] жырларында Қоштасудың көркем үлгілері кездеседі.<ref>Қазақ әдебиеті. Энциклопедиялық анықтамалық. - Алматы: «Аруна Ltd.» ЖШС, 2010.ISBN 9965-26-096-6 </ref>

*(С. Негімов)