Николай Лазаревич Бубличенко: Нұсқалар арасындағы айырмашылық

'''Николай Лазаревич Бубличенко ''' (9.10.1899, [[Украина]], [[Харьков]] қаласы — 2.7.1990, [[Ресей]], [[Санкт-Петербург]]) — ғалым, геология-минералдарының ғылыми докторы, профессор, (1940), [[Қазақстан]] ҒА-ның корр. мүшесі (1958), Қазақстанның еңбек сіңірген ғылыми қайраткері (1961). [[Ленинград]] кен институтын бітірген (1924). 1924 — 39 жылы Геологялық комитеттің барлау экспедициясында аға коллектор, геолог болып [[Алтай|Алтайда]]да, [[Қаратау|Қаратауда]]да және [[Балқаш]] аймағында жұмыс істеді. 1939 — 50 жылдары [[Қазақстан]] ҒА-нда [[геология]] секторының аға ғылыми қызметкері, 1951 — 69 жылдары [[Өскемен]] қаласындағы Алтай тау-кен металлургия институтында аға ғылыми қызметкер, лаборатория меңгерушісі және директордың орынбасары. 1969 — 73 жылдары Қазақстан Геологиялық ғылымдар институтының [[Алтай]] бөлімінде ғылыми жетекші, 1973 — 82 жылы осы институтта ғылыми қызметкер және кеңесші болды. Негізгі ғылыми еңбектері [[орта палеозой|орта палеозойдың]]дың, әсіресе, [[девон|девонның]]ның [[стратиграфия|стратиграфиясы]]сы мен [[палеонтология|палеонтологиясын]]сын зерттеуге арналған. Ол Қазақстанда төменгі, ортаңғы девон және[[Кузбас|Кузбаста]]та жоғарғы [[силур]] шөгінділерінің бар екенін алғаш рет дәлелдеді. 2-дәрежелі Отан соғысы орденімен және медальдермен марапатталған.