'''Бесік''' — [[нәресте|нәрестені]]ні бөлеуге арналған ағаш [[ТӨСЕК|төсек]]. Бесікті [[Орталық Азия]] мен [[Кавказ]], [[Үндістан]], [[Қытай]] жерін мекендейтін халықтардың басым көпшілігі пайдаланады. Тек әр түрлі үлгіде жасалады. Бесік көшпелі өмір кешкен қазақ халқы арасына ертеден тараған. Қазақ бесікті [[қарағай]], [[қайың|қайыңнан]]нан, көбіне талдан иіп жасайды. Мұндай бесік жеңіл, ықшам әрі берік, көшіп-қонуға ыңғайлы болады. Бесік баланың тазалығына өте қолайлы, өйткені арнайы орнатылатын ''түбек'' пен ''шүмек'' бала дәретін жайылдырмайды. Түбектің түбіне күл салып, жиі-жиі ауыстырып отырады. [[Шүмек|Шүмекті]]ті қойдың [[асық]] жілігінен жасайды, кейде айрықша аппақ болуы үшін сүтке қайнатып алады. Бесіктегі баланың аяғы, кеудесі қатты байланатындықтан, оның қан айналу жүйесіне керісінше әсер етеді. Сондықтан баланы бесіктен жиі босатып, қол-аяғын қозғап, арнайы жаттығулар жасайды. Бесікпен қоса ''[[құс төсек]], [[жастық]], [[жөргек]], [[қолбау]], [[тізебау]], [[тізе жастық]], [[бесік көрпе]]'' даярланады. Бесіктің ''[[жер бесік]], [[аспалы бесік]]'' ([[ӘЛПЕНШЕК|әлпеншек]]) деген екі түрі кездеседі. Қазақта бесік қасиетті, киелі құтты мүлік болып есептеледі.<ref name=”source1”"source1">“Қазақ Энциклопедиясы”, II-том</ref>