'''И’тикаф''' (араб. •BџTоA) – уақытын өз еркімен мешітте өткізу, [[шариғат заңы]] бойынша ислам дініндегі ерікті ғибадат түрі. [[Мұсылмандар]] [[ораза айы|ораза айында]]нда жалған (фәни) дүниенің қызығына ермей, құлшылық ету үшін уақытын өз қалауымен мешітте өткізеді. Мұның бір мысалы ретінде [[пайғамбар]] жасына (63-ке) толғаннан кейінгі өмірін қылуетте (жер астындағы жайда) өткізген [[Қожа Ахмет Иасауи|Қожа Ахмет Иасауиді]]ді айтуға болады. И’тикаф екі түрге бөлінеді: бірі – И’тикаф -уәжиб, яки міндетті И’тикаф (серт еткенде орындалатын И’тикаф), екіншісі – И’тикаф -мандуб, яки ерікті И’тикаф Шарттары: И’тикаф жасаушы кәмелетке толған, ақыл-есі бүтін мұсылман болуы; И’тикаф жасаушы өзінің И’тикаф жасамақшы ниетін күн батқанша білдіруі; И’тикаф жасалатын орын мешіт болуы; уақытын белгілеу (3 күннен кем болмауға тиіс); мешіттен себепсіз шықпау; И’тикаф кезінде ораза ұстау. И’тикаф жасаймын деп серт етіп, жасамағандар кәфарат қағидасымен жазаланады.<ref>“Қазақстан”: Ұлттық энциклопедия/Бас редактор Ә. Нысанбаев – Алматы “Қазақ энциклопедиясы” Бас редакциясы, 1998 ISBN 5-89800-123-9</ref><ref>Ислам. Энциклопедиялық анықтамалық. Алматы: “Аруна Ltd.” ЖШС,
