Хатам (Сейіт) Қожа Ғабдолқожаұлы: Нұсқалар арасындағы айырмашылық

'''Хатам (Сейіт) Қожа Ғабдолқожаұлы''' ([[1740]], [[Маңғыстау]] өңірі – [[1824]], [[Ақтау]] қаласының маңы) – маңғыстаулық түрікмен поэзиясының классигі, шайыр ақын. Халық арасында «Хатам ишан» деп те аталады. Мұсылманша білімдар адам болған. Хатам [[Маңғыстау]] өлкесінде болған қиын уақыттарда түбекті мекендеген халықты өзінің жалынды өлеңдері арқылы бірлікке, ынтымаққа шақырды. «Ақшұқыр» жерінде мешіт салдырып, жергілікті балалардың діни білім алуына жағдай жасаған. Оның мешіті [[Ақтау]] қаласынан 35 км солтүстік бетіндегі Баянды мекені маңындағы төбе басында. Мешіті ұлутастардан қаланған. Биіктігі адам бойындай, ауданы 7,5x5 м-дей төбесі ағашпен жабылған. Құбыла бетінде михрабы, оның орта тұсында ақтастан өрнектеп жасалған асатаяқ сұлбасы бар. Хатам қайтыс болғаннан кейін өз мешітінің маңына жерленген. Тастан қаланған биікт. 1 м-дей үлкен кереге тамы бар. Ортасында ескірген ұзын қабіртас жатыр. Хатамның «Боз қараған», «Шерқала», «Қызылөзен», «Айрақты» атты белгілі өлеңдері болды. Ақынның көптеген қолжазбалары Түрікменстан ҒА-ның қорында сақтаулы. 1968 ж. Хатамның тұңғыш өлеңдер жинағы А.Тайымовтың құрастыруымен жарық көрді. <ref> «Қазақ Совет энциклопедиясы» (12 томдық), Алматы, 1972 – 1978;