'''Егеуқұйрықтар''' ({{lang-la|Rattus}}) – [[кеміргіштер]] отряды қаптесерлер тұқымдасының бір туысы. [[Қазақстан|Қазақстанда]]да үш түрі: [[сұр егеуқұйрық]] (''R. norvegicus''), [[қара егеуқұйрық]] (''R. rattus'') және [[Түркістан егеуқұйрығы]] (''R. turkestanicus'') таралған. Сұр егеуқұйрық республикамыздың батыс және солтүстік аудандарында көбірек кездеседі. Соңғы жылдары басқа облыстарға да тарай бастады. Қара егеуқұйрық тек [[Каспий теңізі]] маңында тіршілік етсе, [[Түркістан]] егеуқұйрығы [[Оңтүстік Қазақстан облысы|Оңтүстік Қазақстан]] мен [[Жамбыл облысы|Жамбыл облыстарының]] таулы аймақтарында таралған. Егеуқұйрық денесінің ұзындығы ''15 – 50 см'', құйрығы ұзын және ол сақина тәрізді қабыршақпен қапталған. Тұмсығы сүйір, денесін сұр, қоңыр-сұр, қара түсті жүн басқан. Егеуқұйрықтар тауда, өзен-көл маңында, елді мекендерде, егістік төңірегінде кездеседі. Көбінесе, тұрғын үйлер мен қора-жайларда, азық-түлік қоймаларында тұрақты тіршілік етеді. Жыл бойы қоректенеді. Жемін түнге қарай іздейді. Қорек талғамайды, етке әуес, көжек, құс, торай аулайды, [[Өсімдіктер|өсімдік]] дәні мен қалдығын да жейді. Егеуқұйрықтар – өте өсімтал. Олар жыныстық жағынан ''2 – 3 айда'' толық жетіліп, жылына ''2 – 3 реттен'' (әр жолы 2 – 18-ден) көбейе алады. Егеуқұйрықтар – бау-бақша ағаштарының, ауыл шаруашылығы мен орман шаруашылығының зиянкестері. Адам мен үй малдарына аса қауіпті аурулар (''оба'', ''безгек'', ''сүзек'', т.б.) таратады, сондықтан олар мекендейтін үйлер мен астық қоймаларын мезгіл-мезгіл [[Дезинфекция|дезенфекциялап]] отыру керек. Соңғы жылдары [[Арал теңізі|Арал теңізінің]]нің оңтүстік-шығысынан егеуқұйрықтардың тағы бір туысы – үнді егеуқұйрығы немесе тақтатісті угеуқұйрық (''Nesokia''), оның бір ғана түрі – үнді егеуқұйрығы (''Nesokia indica'') табылған.<ref>[[Қазақ энциклопедиясы]]</ref>
