'''Славянофилдер''' - 19ғасырдың19 ғасырдың 40-50 жылдар аралығындағы Ресей қоғамдық ағымдардың бірінің өкілдері. Олар Ресейдің батыс Еуропадан өзгеше тарихтың даму жолының қалыптасуына байланысты шықты. 40-жылдары славянофилдерді Москваға топтастырып, олардың шығармашылығына цензура шек қойды, бірқатарын полиция бақылауға алды. Император Николай I қайтыс болған соң ғана, цензуралық жеңілдікті алып, 50-жылдардың аяғынан бастап «Русская беда» (1956 - 1960), «Сельское благоустройство» (1858 - 1859) журналдары мен «Молва» (1857) және «Парус» (1859) газеттерін шығарды. Славянофилдер идеологиясы орыс өмірінің қайшылықтарының, Ресейде басыбайлықтың ыдырау және ыдырысқа ұшырау, капиталисттік даму процесін көрсетті. Сөйтіп ол таптық сипаты бағыты жөнінен буржуазия-помещиктік, саяси бағыты жөнінен әсері буржуазиялық идеология болды. Олар Ресейді еуропаландыруға қарсы күресте консервативтік көрсетті. Солай бола тұра сауда мен өнеркәсіпті, акционерлік және банк істерін дамытуды, теміржол өндірісін өркендетіп, ауыл шаруашылық машиналарын пайдалануды ұсынды. Қоғамдік пікір бостандығын талап етіп, цензураны жойып алуға, ашық соттың орнауына қол жеткізді, дүре соғу және өлім жазасына қарсы күресті. 1861 жылғы ''Шаруалар реформасын'' дайындап, өткізуге белсенді араласты. Славянофилдердің философиялық көз қарастары діни-идеалисттік философиялық жүйеге негізделеді. 1858 - 1878 жылдары Ресейде слвян комитетін құрап, оның қызметіне басшылық жасауда басты роль атқарды. Реформа кезеңінде, капитализм даму жағдайында, славянофильдік, ерекше қоғамдық ағым ретінде өз жұмысын тоқтатты.
