|Шынайы есімі = {{lang-de|Erwin Piscator}} <br /> [[Сурет:Piscator-Portrait.jpg|thumb|right|250px|]]
|Сурет =
|Сурет ені =
23-жол:
|Commons =
}}
'''Эрвин Пискатор''' ({{lang-de|Erwin Piscator}}; [[17 желтоқсан]] [[1893]], [[Грайфенштайн (Гессен)]], — [[30 наурыз]] [[1966]], [[Штарнберг]]) — ХХXX ғасырдың ең атақты [[Германия|неміс]] режиссері , театр теоритигі, [[коммунист]].1920—1921 ж, [[Берлин]]де «Пролетар театрын» ұйымдастырып, труппамен бірлесіп жазған «Ресей күні» (1920) пьесасын қойды. Бұл спектакль Советтік Ресейді қолдауға үндеді. 1923—24 ж. Орталық театрға жетекшілік етіп, М. Горькийдің «Тоғышарлары» мен Р. Ролланның «Келер уақытын» сахнаға шығарды. Бұдан кейін «Фольксбюне» театрында режиссер болып, Горькийдің «Шыңырау түбіндесін» (1927) және прогресшіл неміс драматургтарының пьесаларын қойды. Берлинде Пискатор театрын ұйымдастырды. Оның репертуарына империалистер мен соғысқа қарсы жазылған Э. Толлердің, Ф. Вольфтің, В. Н. Билль-Белоцерковскийдің пьесалары орын алды. 30 жылдары Халықаралақ жұмысшы театр одағы атқару комитетінің мүшесі, ал 1934 ж. президенті болды. Пискатор творчествосы 1920— 30 жылдардағы антифашист драматургия мен революция театрдың дамуына зор ықпал жасады. Ол тұңғыш рет саяси театрдың негізін салып, спектакльдерінде кинохрониканы, фотомонтажды, жаңа сахналық конструкцияларды кең пайдаланды. Нацистер өкімет басына келгеннен кейін (1933) шетелге кетуге мәжбүр болды. 1935 жылға дейін СССР-де, одан кейін Францияда, АҚШ-та тұрды. 1947 жылдан [[Мангейм]], [[Мюнхен]] т. б. қалаларда спектакльдер қойды. 1962 жылдан Батыс Берлиндегі «Фрайе фольксбюне» театрының Көркемдік жағын басқарды.<ref>Қазақ Совет Энциклопедиясы, 9 том</ref>
