|
'''Леонов Леонид Максимович''' ([[1899]] ж. т.) - орыс жазушысы, драматург. РоссияРесей Федеративтік Республикасының еңбек сіңірген енер қайраткері, академик, Соц. Еңбек Ері. Оның «Борсықтар», «Ұры», «Мұхитқа жол», «Орыс орманы» т. б. романдары, «Қасқыр», «Шапқын», «Аптын кұйме», «Бұрқасын» пьесалары кеңінентаныс. «Шапқын» пьесасы қазақ тіліне аударылған. Жазушы [[Абай]] шығармаларын зер сала оқып, қазақақынының өлеңдеріндегі жаңа түр мен мазмұн мәселөлеріне ерекше мән берді. Л. «Абай» ([[«Жұлдыз»]], 1964, № 10), [[«Достық жаршысы»]] («Қаза қәдебиеті», [[1971]], 26 мамыр»), «Таңғажайып талант иесі»([[«Семейтаңы»]], [[1985]], 10 тамыз) атты материалдарында жазба қазақ әдебиетінің қалыптасу жолындағы Абайдың жолбасшылық қызметін жоғары бағалап, оны «өз халқының темірқазық жұлдызы» деп атады. Ақынның ''«Менсінбеуші ем наданды. Ақылсыз деп қор тұтып. Түзетпек едім заманды, Өзімді тым-ақ зор тұтып»'' деген өлең жолдарын тілге тиек ете отырып, Абайдың азаматтық ерлігін «ерен жүректілік» ретінде мақтан етеді. Леоновке «Орыс арманы» романы үшін Лениндік сыйлық, «Шапқын» пьесасы үшін КСРО Мемлекет сыйлығы берілген.<ref>Абай. Энциклопедия. – Алматы: «Қазақ энциклопедиясының» Бас
редакциясы, «Атамұра» баспасы, ISBN 5-7667-2949-9</ref>
|
