'''Семей облысы''' — [[Қазақстан]]ның шығысында болған әкімшілік аумақ.
Алғаш 1854 ж. ұйымдастырылды. Оған 5 округ: Ішкі, [[Аякөз]], [[Көкпекті]], [[Қапал]] және [[Алатау]] қарады. Әр округқа 5 — 20 болыс қарады. Әр болыс 10 — 12 ауылдан тұрды. Әр ауылда 50 — 70 түтін болды. Семей облысын қазақтардан басқа Ресейден қоныс аударған казак-орыстар да мекендеді. Олардың қоныстары бірте-бірте өнеркәсіп пен сауда орталығына айнала бастады. 1870 ж. жаңа әкімшілік бөлініске байланысты Семей облысы 4 округтан ([[Семей]], [[Қарқаралы]], [[Көкпекті]], [[Павлодар]]) құрылды. 1870 жылғы есеп бойынша Семей облысында 510163 адам тұрды. 19 ғ-дың аяғы мен 20 ғ-дың бас кезінде Семей облысы 5 уезге бөлінді. Олар: [[Зайсан]], [[Өскемен]], Семей, Қарқаралы және Павлодар. 1893 жылғы жалпы санақ бойынша облыста 684500 тұрғын болды. Олар негізінен Орта жүздің әр түрлі тайпалары мен руларының өкілдері еді (қ. Семей уезі, Қарқаралы уезі). Кеңес өкіметі кезінде Семей облысы Қазақ КСР-інің әкімшілік бөлігінің бірі ретінде 1939 ж. қайта құрылды. Жері 179,6 мың2. Халқы 757 мың (1975). 13 ауданға бөлінді. Облыс орталығы [[Семей]] қаласы болды. Қазақстан Республикасы үкіметінің елді мекендерді ірілендіру саясатына байланысты 1997 ж. сәуірде Семей облысы орталығы [[Өскемен]] қаласы болып белгіленген [[Шығыс Қазақстан облысы]]мен біріктірілді.
