Жәңгір-Керей хан: Нұсқалар арасындағы айырмашылық

Content deleted Content added
Өңдеу түйіні жоқ
Тег: Mobile edit Mobile web edit
61-жол:
 
==Өмірбаяны==
Әкесі [[Бөкей]] [[Еділ]] мен [[Жайық]] арасындағы елін әуелі сұлтандық дәрежеде басқарады да, кейін орыстың қазақ хандықтарын бөлшектеп, әлсірете беру саясатына орай [[1812]] жылы хан атағын алады. Бірақ ол хандықтың қызығын көп көре алмай, [[1815]] жылы қайтыс болады. Хан тағы мұрагерлік жолмен Бөкейдің артында қалған үш баласының үлкені сыртта [[Астрахань]] губернотары Андреевскийдің үйінде оқып жүруіне байланысты, ол ер жетіп, оң солын жете танығанша билікті Бөкейдің інісі [[Шығай сұлтан]] қолға алады.
 
Еуропалық[[Еуропа]]лық білім алып, орысша тәрбиеленіп, хандықты әкімшілік жағынан басқару тәсілдерін үйреніп келген жас жігіт [[1823]] жылдан бастап билік тізгінін өз қолына алғаннан кейін, патша өкіметінің саясатын бұлжытпай орындап, Батыс Қазақстанда[[Қазақстан]]да жүзеге асырушы қуыршақ ханның бірі болады.
 
Ішкі Орданың іргесі бекіп, ішкі әлеуметтік — шаруашылық жағдайы қалыптасып, нығайған тұсы [[1823]] — [[1845]] жылдары [[Жәңгір хан]] басқарған кезең болатын. Көзі ашық, көкірегі ояу, орыс, [[татар]], [[араб]], парсы тілдерін жетік меңгерген Жәңгір Ресей үкіметінің көптеген наградаларымен марапатталып, алтын тәжбен безендірілген I дәрежелі [[Әулие Анна ордені]]нің кавалері атанып, генерал — майор шеніне дейін көтерілген тұңғыш қазақ ханы.
 
Жәңгір [[1824]] жылдың күзінде [[Орынбор]] муфтиі [[Мұхамеджан Хусейнов]]тың қызы Фатимаға үйленеді. Фатима европаша білім алған, тілдерді жетік меңгерген, би, музыкаға жақын болатын.
 
1826 жылы хан Жәңгір жұбайы Фатима ханшамен Орыс патшасы [[Николай І|Николай I-нің]] таққа отыру рәсіміне шақырылады. [[Мәскеу]] қаласында өткен салтанатта Фатиманың білімділігі мен мәдениеттілігіне орыс интеллигенциясы, Фатиманы биге шақырған [[Николай І|Николай патшаның]] өзі де, оның орысша таза сөйлеп, билегеніне тәнті болады.
 
[[1827]] жылы Жәңгір хан патшаға ерекше шеберлікпен жасалған киіз үй сыйға тартады. [[1829] жылы императрица Александра Федоровна Фатима ханшаға бразилия топаздарымен безендірілген алтын диадема, тарақ және сырға сыйлайды.
 
Жәңгір билік еткен кезде [[Еділ]], [[Жайық]] өзендері мен [[Каспий теңізі]]нің жағалауындағы жерлерді қазақ шаруаларының пайдалануына тиым салынады. Олардың бұл өңірлерге мал жаюға, балық аулауға қақылары болмайды. Бұған салықтың көбеюі мен бөлісінде шаруалар үлесінің кемуі келіп қосылды да, осының бәрі жиылып келіп, [[Бөкей Ордасы|Бөкей ордасында]] [[Исатай Тайманов]] пен [[Махамбет Өтемісұлы]] бастаған шаруалар көтерілісінің тууына әкеп соғады.
78-жол:
''…ханның ықпалымен және жанашырлығымен Ордадағылар білімнің қажеттілігін сезіне бастады. Шәкірттер мен мұғалімдерді ынталандыру үшін марқұм хан ақшасын да, өзінің ынтасы мен ордалықтарға оқу білімнің пайдасы жөнінде түсіндірмек болған ынтасын да аямады. Өзінің сарайында мектеп ашып, 60 адам ислам діні, орыс жазуы және тіл жөнінде дәріс алды. Бұл мектеп сарай маңында осы күнге дейін «Жәңгір мектебі» деп аталып келді. Ондағы 30 бала Орданың шаруашылық қаржысы есебінен білім алуда.''
 
Кезінде Жәңгірдің өзі де Қазан университетінің кітапханасына [[Араб тілі|араб]], [[Парсы тілі|парсы]], [[Түркі тілдері|түркі]] тілдерінде жазылған маңызды қолжазбаларды сыйға тартады. Оның ағартушылықты таратуға деген еңбегін құрметтеп, [[1844]] жылы университеттің[[университет]]тің ғылыми кеңесі Жәңгірді «Қазан университетінің құрметті мүшесі» етіп сайлайды. Жәңгір орыс басылымдарын, газет-журналдар, әртүрлі кітаптар алдырып, бай кітапхана қорын жинақтаған. Оның үйіндегі жеке кітапханасында «Северная пчела», «Отечественные записки», «Современник» басылымдары, Шинкелдің «Архитектура XIX ст.», Гогольдің «Мертвые души» кітаптары болған.
 
Жәңгір хан бойында жақсылығы мен жамандығы жарыса өріліп, атқарған ісінен орайына қарай осының екеуі де көрініс беріп тұратын күрделі тұлға. Жақсысын көріп, асқақтатып, аспанға шығармай, жаманын көріп, жатқа санап, жарға итермей, адамгершілікті биік парасаттылықпен тарихи бағасын берер кез енді келді деп білеміз. Қалайда Жәңгір ханның халқымыздың тарихында өзіндік орны бар екені ешқандай дау тудырмаса керек.