Ақтабан шұбырынды: Нұсқалар арасындағы айырмашылық

Content deleted Content added
шӨңдеу түйіні жоқ
3-жол:
1723 жылдың көктемінде жайлауға көшуге қамданған бейқам қазақ еліне жоңғарлардың қалың қолы тұтқиылдан шабуыл жасады. Тарихшы [[Алексей Левшин]]нің жазуынша және қазақ жырауларының куәлігіне қарағанда [[Жоңғария]] қалмақтары әрқайсысы 10 мың жауынгері бар 7 қолмен қазақтарды шапқан. Олар [[Балқаш]], Қаратау бағытымен жылжып (қолбасшысы Қалдан Серен), [[Алтай]] асып, Көктал өзені бойымен өрледі (қонтайшы Құлан Батур), Нұра өңірін қанға батырып (Әмірсана), Шелек өзені (Доржы), Есік көлі (Лама Доржы), Шу өңірін таптап (Дода Доржы), тоқтаусыз Іледен өтіп (Севан Рабдан) қарудың күшімен, найзаның ұшымен қазақ жерлерін иемденді. Екпіні қатты шапқыншылар Қазақстанның оңтүстік аудандарындағы бейбіт елді аяусыз қырғынға ұшыратып, [[Түркістан]], [[Сайрам]], [[Ташкент]] қалаларын басып алды. Жоңғарлардың жойқын шабуылының нәтижесінде қазақтар шайқас даласында 100 мыңға жуық жауынгерлерінен айырылды, ал қорғансыз халықтың шығыны одан әлде қайда көп болды. [[Абылай хан|Абылай ханның]] айтуынша, сол кезде әрбір он адамның төртеуі қаза тапты. Бұл деректі Шәкәрім Құдайбердіұлы да қостайды. Қорғануға мұршасы келмеген ел әсіресе [[Талас]], [[Боралдай]], [[Арыс]], [[Шыршық]], [[Сырдария]] өзендері бойында көп қырылды. Тірі қалғандар ата мекенін тастап шықты. Тарихта бұрын болып көрмеген алапат құбылыс – қазақ халқының үдере қашқан босқыншылығы туды. Тоз-тоз болған [[Ұлы жүз]], [[Орта жүз]]дің шағын бөлігі Сырға Шыршық құятын тұстан сәл жоғары өткелден өтіп [[Ходжент]], [[Самарқан]] иеліктеріне көшті. [[Кіші жүз]] [[Сауран]] қаласын айналып, («Сайран айналған») Бұқараға ауды. Шұбырған халықтың басым көпшілігі Сырдан өтіп, Алқакөлге жетіп құлады. Кейбір тайпа-рулар [[Қызылқұм]], [[Қарақұм]] ішіне сіңді. Осы тұста халықтың жүрегінде мәңгі сақталған ащы зар мен ауыр мұңға толы «[[Елім-ай]]» әні дүниеге келді. Жоңғар шапқыншылығынан күйзелген қазақ жеріне [[Еділ қалмақтары]] ([[торғауыттар]]), Жайықтың казак-орысы, Орал башқұрттары, Қоқан бектері, Бұқар мен Хиуа хандары тұс-тұстан шабуыл жасады. Қазақ елі өз тарихында алғаш рет қасіретті зардабы өте зор зұлматқа тап болып, жер бетінен ұлт ретінде жоқ болу қаупіне ұшырады. Қазақтар бұл апаттың сырын түсінді, жасанған жауларына қарсылық жасап бақты, ұрпағын қырғыннан аман алып қалудың амалын іздеп қарманды.
 
«Ақтабан шұбырынды, Алқакөл сұламаның» шырғалаңы мен аласапыраны қазақтардың еркіндік пен ерлік рухын шыңдады. Ұлт перзенттері бардың басын қосып, халық бірікпей тірлік болмайтынын түсінді. [[Бөгенбай батыр|Бөгенбай]], [[Қабанбай батыр|Қабанбай]], [[Саурық]], [[Жәнібек]], [[Малайсары батыр|Малайсары]], [[Абылай хан|Абылай]], [[Абылай хан|Әбілқайыр]] бастаған қалың ел жоңғарларға қарсы майдан ашып, [[Бұланты]] мен [[Бөленті]] өзендерінің жағасында, [[Абылай хан|Аңырақай]] даласында ұлы жеңіске жетті. «Ақтабан шұбырынды, Алқакөл сұлама» қазақ халқының есінде ұлы қасірет болып мәңгі тарихқа хатталды.<ref>Қарағанды. Қарағанды облысы: Энциклопедия. - Алматы: Атамұра, 2006. ІSBN 9965-34-515-5</ref><ref>Саяси түсіндірме сөздік. – Алматы, 2007. ISBN 9965-32-491-3</ref>
 
== Дереккөздер ==