Михаил Васильевич Фрунзе: Нұсқалар арасындағы айырмашылық

Content deleted Content added
ш r2.7.1) (Боттың үстегені: ky:Фрунзе, Михаил Васильевич
Өңдеу түйіні жоқ
1-жол:
[[Image:Frunze-mikhail.jpg|thumb|300px|right|М.В. Фрунзе]]
'''Михаил Васильевич Фрунзе''' — (2.2.1885, [[Бішкек]] қаласы, қазіргі [[Қырғыз Республикасы]] — 31.10. 1925, [[Мәскеу]] қаласы) — революционер, саяси және әскери [[қайраткер]], соғыс теоретигі. Ол әскери [[фельдшер]] отбасында дүниеге келген. Фрунзе 1904 ж. [[Верный|Верный қаласындағы (қазіргі Алматы)]] ер балалар гимназиясын алтын медальмен бітіріп, Петербургтің политехникалық институтына оқуға түсті.
'''Михаил Васильевич Фрунзе''' — кеңестік мемлекет, әскери қайраткері, соғыс теоретигі.
 
Көп кешіікпей [[РСДЖП]] қатарына кіріп, астыртын партиялық қызмет атқарды. 1905 жылы Иваново-Вознесенск ереуілін басқарды. 1906 жылы сәуірде РСДЖП 4-ші (Бірігу) съезіне делегат болды, сонда [[Ленин, Владимир Ильич|В.И. Ленинмен]] кездесті. Иваново-Вознесенск, Шуя ауданында ұйымдастыру және насихат жұмысын жүргізді.
1885 жылы 21 қаңтарда туған.
 
Революциялық қызметі үшін М.В. Фрунзе бірнеше рет тұтқынға алынып, екі рет өлім жазасына кесілді, кейіннен ол он жыл каторгамен алмастырылады. Каторгадан 1915 жылы қашып шығады. 1916 жылдан бастап Батыс [[майдан|майданда]] революциялық жұмыс жүргізді, [[Минск|Минскіде]] 3-ші және 10-ші армиялардағы астыртын большевиктік ұйымды басқарды.
М.В. Фрунзе 1904 жылы Верныйдағы (Алматы) гимназияны алтын медальмен бітіріп, Петербургтің политехникалық институтына түседі.
 
Ақпан революциясынан кейін Минск халық [[милиция|милициясының]] бастығы. Батыс майдандағы солдат комитетінің, Минск Советі аткомының мүшесі. 1918 жылы Иваново-Вознесенск губерниялық аткомының және губерниялық партия комитетінің председателі, губерниялық әскери [[комиссар|комиссары]]. Июльде Москвада болған Советтердің Бүкіл россиялық. 5-съезінің жұмысына және оңшыл эсерлердің контрреволюциялық бүліншілігін басуға қатысты.
Көп кешіікпей РСДЖП қатарына кіріп, астыртын партиялық қызмет атқарды. 1905 жылы Иваново-Вознесенск ереуілін басқарды. 1906 жылы сәуірде РСДЖП 4-ші (Бірігу) съезіне делегат болды, сонда В.И. Ленинмен кездесті. Иваново-Вознесенск, Шуя ауданында ұйымдастыру және насихат жұмысын жүргізді.
 
Революциялық қызметі үшін М.В. Фрунзе бірнеше рет тұтқынға алынып, екі рет өлім жазасына кесілді, кейіннен ол он жыл каторгамен алмастырылады. Каторгадан 1915 жылы қашып шығады. 1916 жылдан бастап Батыс майданда революциялық жұмыс жүргізді, Минскіде 3-ші және 10-ші армиялардағы астыртын большевиктік ұйымды басқарды.
 
Ақпан революциясынан кейін Минск халық милициясының бастығы. Батыс майдандағы солдат комитетінің, Минск Советі аткомының мүшесі. 1918 жылы Иваново-Вознесенск губерниялық аткомының және губерниялық партия комитетінің председателі, губерниялық әскери комиссары. Июльде Москвада болған Советтердің Бүкіл россиялық. 5-съезінің жұмысына және оңшыл эсерлердің контрреволюциялық бүліншілігін басуға қатысты.
 
1918 жылы тамыздан Ярославль соғыс округының әскери комиссары, 1918 жылы 26 желтоқсаннан 4-армияның қолбасшысы болды. М.В. Фрунзе 1919 жылы В.И. Лениннің ұсынысымен Шығыс майданның оңтүстік тобының, ал 13 шілдеде Шығыс майданның қолбасшысы болып тағайындалды. Оның басшылығымен оңтүстік топ әскерлері Колчактың басты күштеріне қирата соққы берді.
Line 18 ⟶ 14:
1920 жылы 21 қыркүйекте ол Оңтүстік майданның қолбасшысы болып тағайындалды. 16 қарашада Врангель толық талқандалды.
 
1920—1924 жылы М. В. Фрунзе [[Украина]] және [[Кырым|Кырымдағы]] әскерлердің қолбасшысы, УССР Халкомсовы председателінің орынбасары, УК(б)П ОК Саяси Бюросының мүшесі.
 
1924 жылы наурыздан [[СССР]] Революциялық-Әскери Кеңесі төрағасы орынбасары және Соғыс-Теңіз істері халкомының орынбасары, ал апрельден Жұмысшы-Шаруа Қызыл Армиясының штаб бастығы, кейіннен Әскери Академияның бастығы болды.
 
1925 жылы 26 қаңтардан СССР Революциялық-Әскери Кеңесі төрағасы, ал ақпаннан Еңбек және Қорғаныс Кеңесінің мүшесі.