Артур Шопенгауэр: Нұсқалар арасындағы айырмашылық

'''Шопенгауэр Артур''' (22.2. 1788, [[Гданьск]] – 21.9.1860, [[Майндағы Франкфурт]]) – [[неміс]] [[философ]]ы, [[Идеализм|идеалистік]] бағыттың өкілі. Негізгі шығармасы “Ерік және түсінік ретіндегі әлем”. Шопенгауэр [[диалектика]] мен тарихилыққа, әсіресе, [[Гегель]]дің панлогизміне қарсы шығып, [[Иммануил Кант|И.Кантқа]] бет бұрып, кантшылдықты [[платонизм]]мен және [[волюнтаризм]]мен ұштастырды. Шопенгауэр [[философия]]сының негізгі арқауы, жан-жақты бастама принципі – ерік. Ол үшін ерік – абсолютті бастама, бүкіл дүниедегі бар заттар мен құбылыстардың түп-тамыры, қайнар көзі мен түп негізі. Шопенгауэр шынайы философия материалистердің іліміндегі [[объект]]іден немесе идеалистердің іліміндегі [[субъект]]іден басталмайды, сананың алғашқы сатысы түсініктен басталуға тиіс дейді. Шопенгауэр ілімінде “дәйекті негіз заңы” объектінің формасы болады және ол болмыс заңы (кеңістік пен уақыт), себептілік заңы (материалдық дүние), [[логика]]нынң негіз заңы (ғылыми таным) және [[мотивация]] заңы (адамның әрекетке ынталануы) болып төрт түрде көрініс табады. Шопенгауэр философиясы өз заманында ескерілмей тек [[20 ғ.|20 ғасырдың]] орта кезінде таралып, [[иррационализм]]нің дамуына әсер етті. Шопенгауэрден көптеген дана сөздер қалған, соның бірібірнешеуі: {{Дәйексөз|"Ақылды адамдардың жалғыздықты ұнататын себебі, олар ақымақтардың даңғаза тірлігінен қашады,"}}