Карл Павлович Брюллов: Нұсқалар арасындағы айырмашылық

Content deleted Content added
Жаңа бетте: '''Брюллов Карл Павлович''' (23.12.1799, Санкт-Петербург — 23.6.1852, Италия, Марчано, Рим маңы) — ор...
 
Өңдеу түйіні жоқ
1-жол:
[[File:Brjullov.jpg|thumb|Brjullov]]
'''Брюллов Карл Павлович Брюллов ''' (23.12.1799, [[Санкт-Петербург]] — 23.6.1852, [[Италия]], [[Марчано]], [[Рим]] маңы) — орыс кескіндемешісі, суретші. [[Санкт-Петербург]] көркемсурет академиясында оқыған. 1823 — 35 ж.жылы Италияда жұмыс істеп оралды. 1836 ж.жылы Көркемсурет академиясының профессоры болып тағайындалды. 1850 ж.жылы Италияға қайта кетеді. Брюллов шығарм.шығармашылығы 1830 — 40 ж.жылы орыс сурет өнерінде аса ірі жаңалық болды. Оның өнеріне тән ерекшелік — адам жан дүниесінің сұлулығы мен ой-сезімінің қуаттылығын терең толқу, толғаныс немесе азап, үрей үстінде ашу. Брюлловтың даңқын шығарған басты туындысы — “Помпейдің ақырғы күні” (1830 — 33). Кескіндемеде қаланың [[Везувий жанартауы]] атылған кездегі апатқа ұшыраған сәті бейнеленген. Cуретші тарихи оқиғаны, кейіпкерлерінің жан тазалығын, рухани дүниесін психол.психологиялық шындық тұрғысынан бұлжытпай бере білген. Брюллов — “[[Италиядағы тал түс]]” (1827, [[Орыс]] музейі), [[Вирсавия]] (1832, [[Третьяков галереясы]]) сияқты картиналардың авторы. Ол, сондай-ақ, сән-салтанатты портрет салудың хас шебері ретінде де белгілі (“[[Атқа мінген қыз]]”, “[[Дж. Пачинидің портреті]]”, 1832; “[[В.А. Перовскийдің портреті[[]]”, 1837; Третьяков галереясы; “[[Апалы-сіңлілі Шишмаревалардың портреті]]”, 1839; “[[Амацилия Пачинимен бірге тұрған Ю.П. Самойлованың портреті]]”, 1839 — 40, Орыс музейі, т.б.). Сондай-ақ, ол орыс зиялыларының танымал өкілдерінің ([[Крылов|И.А. Крыловтың]] (1839), [[Струговщиков|А.Н. Струговщиковтың]] (1840), [[Ланги|А.М. Лангидің]] (1851), [[Витали|И.П. Виталидің]], [[Жуковский|В.А. Жуковскийдің]] портреттері, автопортрет (1848), бәрі де Третьяков галереясында), сериялы портреттерін салған.
==Пайдаланылған әдебиет==
“Қазақ Энциклопедиясы”, ||-том