'''Боркураев''' Рамазан Асланбекович (24.1.1899, Ресей, Солтүстік Осетия, Правобережный ауданы Зильга ауылы — 9.7.1967, Алматы) — ғалым, геол.-минерал. ғылымдарының докторы (1954), профессор (1958), Қазақстан ҒА-ның академигі (1954), Қазақстанның еңбегін сіңірген ғыл. қайраткері (1958). [[Ленинград тау-кен институты|Ленинград тау-кен институтын]] бітірген (1931). 1931 — 38 жылдары Бозшакөл геологиялық бөлімінің бастығы, Қазақ геологиялық тресінің бас инженері, бастығы, КСРО ҒА-ның Қазақстан филиалындағы [[геология]] секторының меңгерушісі, геология-география бөлімінің бастығы (1938 — 1940), 1941 жылдан Қазақстан ҒА-ның Геологиялық ғылымдар институтында директордың орынбасары, директор (1964 — 67) болды. Қ.Сәтбаевтың жақын әріптесі әрі көмекшісі болған. Боркураевтың негізгі ғыл.-зерт. жұмыстарының бағыты Қазақстан [[палеозой]] эрасының тау жыныстарының [[стратиграфия|стратиграфиясын]], [[тектоника|тектоникасын]], [[палеогеография|палеогеографиясын]] және кен орындарын зерттеуге арналған. Ол Бозшакөл мыс-молибден кенін ашты. Оның басшылығымен [[хлорит]], [[фосфорит]], [[полиметалл]] және бірнеше көмір кені ашылды, сумен қамтамасыз ету мәселелері шешілді. Боркураев Қазақстанның әр түрлі масштабтағы геологиялық картасының авторы және редакторы. Лениндік (1958), Қазақстан Мемлекеттік (1982) сыйлықтарының лауреаты. [[Қызыл Жұлдыз ордені|Қызыл Жұлдыз орденімен]] және медальдермен марапатталған.
