Әли ибн Әбу Талиб: Нұсқалар арасындағы айырмашылық
Content deleted Content added
ш Removing Link FA template (handled by wikidata) |
ш clean up, replaced: Туылған → туған (5) using AWB |
||
6-жол:
|Сурет ені =
|Сурет тақырыбы =
|
|
|Қайтыс болған уақыты =
|Қайтыс болған жері = Куфа қаласы, Ирақ
25-жол:
|Уикиқайнар =
}}{{Ислам}}
'''Али ибн Абу Талиб''' ({{lang-ar|علي بن أبي طالب}} [[600]] — [[24 қаңтар]] [[661]]) — Мұхаммед пайғамбардың немере інісі, күйеу баласы, сахабасы, әділетті төрт халифаның төртіншісі ([[656]]—661). Исламды алғаш қабылдаған балалардың қатарынан.
[[Сурет:اسم الامام علي بن ابي طالب بالخط الكوفي.png|thumb|right|250px|Арабша жазу: "Әли" Куфа жазуымен жазылған.]]
[[Сурет:Mirror_writing2.jpg|thumb|right|250px|Арабша жазу: "Әли Уалиуллаһ" 18 ғ, Османлы империясы.
[[Сурет:Ambigram_-_Muhammad_and_Ali2.svg|thumb|right|250px|Мұхаммед (оң жақта) және Әли (сол жақта) сөздерінің арабша жазылуы]]
== Имам Әли ==
Негізгі аты – Әли ибн Әбу Тәліп ибн Әбдүл Мүттәліп ибн Хишам ибн Әбди Манап ибн Құсайи ибн Киләб ибн Мүррә ибн Кағб Лүей әл-Құрайыши әл-Хашими. Ол – хижрадан жиырма жыл бұрын дүниеге келген, Пайғамбардың ағасы Әбу Тәліптің шаңырағындағы кенже ұл. Хазірет Әли төрт ұл мен тоғыз қыздың әкесі. Бұлардың арасындағы Пайғамбардың “олар менің дүниеде иіскеп сүйген екі райханым” деген ұлдары Хасан мен Хұсейн, қыздары Зейнеп пен Үммүгүлсім Мұхаммед пайғамбардың қызы Фатиманың құрсағынан шыққан. Фатиманың көзі тірісінде ол екінші рет үйленбеген.<ref
=== Сунниттердің көзқарасында ===
Мүминдердің әміршісі, Жәннатпен сүйіншіленген он сахабаның бірі, Пайғамбардың күйеу баласы, Аллаһтың арыстаны, ғылым қаласының қақпасы ретінде танылған төртінші халифа.<ref
=== Шииттердің көзқарасы бойынша ===
{{main|Шииттер}}
Шииттердің көзқарасы бойынша Әли имам болып есептеледі. Ол терминде имамия деп аталады. Исламдағы шииттік бағыт Мұхаммед пайғамбардың жалғыз мирасқоры, мұсылман уммасын басқаруға лайықты имам ретінде төртінші “тақуа халиф” Әли мен оның ұрпақтарын ғана мойындайтын бағыт.
Имамия - имамдылықты және он екі имамға сенуді діннің негізі деп санап, Хазірет Пайғамбар (с.а.у.) қайтыс болғаннан кейін Хазіреті Әли мен оның ұрпағының имамдар екенін қабылдаған мазһаб. Бұл мазһабтың көзқарасы - Хазіреті Әли мен оның ұрпағының имамдар екенін қабылдау болып табылады. Бұл мазһабтың көзқарасы бойынша Хазіреті Әли және оның он екі ұлы мен немерелері Аллаһтың аяттары және Хазіреті Пайғамбарлық өсиетімен имам болып тағайындалған.
[[Сурет:Dhulfiqar.png|thumb|right|250px| Аңыз бойынша Әлидің "Зүлфұқар" айыр қылышы]]
47-жол:
== Лақап аттары ==
* Уәлиуллаһ, (Арабша: '''ولي الله'''), Мағынасы: Аллаһтың досы.
* Хайдара, (Арабша: '''حيدرة'''), Мағынасы: арыстан. .<ref name="موقع الإمام الشيزاري">[http://www.alshirazi.com/compilations/islamiceducation/nahnowalimamali/1.htm#10 الاسم الشريف والكنية المباركة]</ref><ref name="المناقب">المناقب: ج3، ص106، فصل في تسميته بعلي والمرتضى وحيدرة وأبي تراب</ref>
* Әл-Мұртада, (Арабша: '''المرتضى''') <ref name="المناقب"/>
* Әмирул Мүминин, (Арабша: '''أمير المؤمنين'''), Мғынасы: мұсылмандардың басшысы.
* Яғсуб әл-Мүминин немесе Яғсубуд дин, (Арабша: '''يعسوب المؤمنين''' و'''يعسوب الدين'''), Мағынасы:
* Әл-Садиқ Әкбар, (Арабша: '''الصديق الأكبر'''), Мағынасы: Сенімді.
* Әл-Фаруқул Ғазим, (Арабша: '''الفاروق الاعظم'''), Мағынасы: Жақсылық пен жамандықты айырушы.
* Бәбә Мәдинәтул Ғилм, (Арабша: '''باب مدينة العلم'''), Мағынасы: Ғылым қаласының есігі. Шиғалара осылай атайды. Суюти өзінің (Тарихул Хулафа" кітабында: "Бұл Хасанның лақабы деп жазған.<ref>تاريخ الخلفاء للسيوطي - باب علي بن أبي طالب - فصل في الأحاديث الوارده في فضله</ref>. Дегенмен сәләфилер бұл лақабты жоққа шығарады.
* Уәлидул Кағба, (Арабша: '''وليد الكعبة'''), Мағынасы: Кағбада
* Шәһидул михраб. (Арабша: '''شهيد المحراب'''), Мағынасы. Михраб шейіті. Михрабта, намазда өлтірілгендігі үшін осылай аталған.
124-жол:
==== Үмәма ====
Үмәма бинт Аб әл-Ас ибн Рабиғ әл-Ғабшамия (Абдуш Шәмс, Құрайш тайпасынан болған). Анасы Мұхаммед пайғамбардың қызы Зәйнәб. Үмәмамадан Үммү Мұхаммед әл-Аусат
==== Хәулә бинт Жағфар ====
144-жол:
– Бұл жайлы мен әлі ешнәрсе естіген емеспін, мұны жақсы білмеймін. Әкеммен ақылдаспай тұрып ешнәрсе дей алмаймын, – деп, Әли ойлануға мұрсат сұрайды. Алайда Пайғамбар ол кезде дінді ашық түрде жариялауды бастамағандықтан, мұны басқалардың естігенін қаламай:
– Ей, Әли, [[мұсылман
– Кеше мені нені қабылдауға шақырған едіңіз? – дейді Әли толқып...
156-жол:
=== Мединаға һижрет етуі ===
Мұхаммед пайғамбар һижрет еткен түні, Аллаһ елшісін өлтіруге бел буған мүшріктерді жаңылту үшін басына төніп тұрған қатерге қарамастан, Расулаллаһтың төсегіне жатудан қаймықпады. Пайғамбар Әлиді қалдыру себебі, Меккедегі кейбір адамдардың аманаттарын қайтарып беру болатын. Бұл – Пайғамбарыдың қаншалықты сенімді әрі пайғамбарлық ісінде қаншалықты шынайы болғандығының айғағы. Жаулары өзін өлтірудің қамын жасап шарқ ұрса да, ол өміріне төнген қатерге қарамастан аманатты иелеріне беруді ойлайды.<ref>
Хазірет Әли һижрет еткен кезінде 23 жаста болатын. Бұл адамның келешек өміріне жоспарлар құрып, өз ғұмырының қызықты әрі мағыналы өтуі үшін қадам жасайтын бұла шағы. Өмірдің осындай тәтті кезінде мұндай қатерлі іске бел буу кез келгеннің қолынан келе бермейді. Арыстан жүрек Әли мұны үлкен қуанышпен қабылдап, Аллаһ расулы үшін жанын беруге әрдайым дайын екенін көрсетті. Ол үш күн бойы Меккеде қалып, аманат иелеріне аманаттарын таратып бергеннен кейін ғана анасы Фатима, Аллаһ расулының кенже қызы, көзінің нұры – Фатима және бірнеше кісімен бірге Мәдинаға қарай бет алды. Күндіз жасырынып, түнде жол жүріп Мәдинаға таяу маңдағы Құбаға жетті. Сол жерде Аллаһ расулымен қауышты. Пайғамбар Әлиді қасына шақыртты. Ұзақ жол жүруден аяғы қажалып, жара болды. Аяғындағы жаралары еркін жүруіне мүмкіндік бермегендіктен Пайғамбардың өзі Әлидің қасына келді. Аяғындағы асқынған жараларды көргенде, мейірімділік Пайғамбары көз жасына ие бола алмады. Шипалы түкірігін оның жарасына жағып, дұға етті. Әлидің аяғындағы ауыр жаралар бірден пышақ кесті жазылып шыға келді.<ref>
=== Әскер қатарына сұрануы ===
164-жол:
– Ей, Аллаһтың Елшісі, мені бала-шаға мен қатын-қалаштың арасында қалдырып кетесіз бе? – деп сезімін ақтарған Әлиге Пайғамбар:
– Харунның Мұсаға өкілдік еткеніндей, сен де маған өкілдік еткің келмей ме? Өкінішке орай, менен кейін пайғамбар келмейді, – дегеннен кейін ғана көңілі сабасына түсіп, Пайғамбардың орнына өкіл болып, Мәдинада қалуға көнеді.<ref>
== Жорықтарға қатысуы ==
177-жол:
Ерте уақыттарда әскерлер шайқасқа кіріспестен бұрын екі жақтың қас батырларының жекпе-жекке шығу салты кең тараған. Осы салт бойынша, мүшріктер араларынан Ұтба, Шәйбә және Ұтбаның ұлы Уәлид тәрізді жауынгерлерін ортаға шығарды. Бұларға қарсы шықпақшы болған ансардан үш кісіге олар: “біз Мәдинаның малшыларымен шайқаспаймыз, бізге өзімізге лайық адам шығарыңдар”, – деп тәкаппарланды.
Осыған орай Пайғамбар Аллаһтың арыстаны Хамза, хазірет Ұбайда және баһадүр Әлидің шығуын бұйырды. Жаужүрек Әли қарсысына шыққан азулы дұшпан Уәлидті әп-сәтте сілейтіп, хазірет Хамзаға көмектесті. Арыстандай айбарлы Хамза мен Ұбайда жарақаттанып қалса да, қарсыластарын жер жастандырады. Бұл жекпе-жек мұсылмандардың көңілдерін көтеріп, оларды жеңіске жетеледі.<ref>
=== Ухуд шайқасында ===
Ухуд шайқасында арыстан жүрек Әлидің көрсеткен ерлігі Бәдірдегі ұрыста көрсеткен ерлігінен бір мысқал да кем емес. Бұл шайқаста мүшріктер Мұхаммед пайғамбарды өлтіріп, Ислам дінін жою үшін бар күшін салды. Әрине, жүрегі иманға толы, шейіттікті көксеген Әли, Хамза шейіт болған бұл шайқаста, Пайғамбардан екі елі айрылмай оны өз денесімен қорғады. Бұл шайқас жайлы хазірет Әли былай дейді: “Соғыстың барынша қызған шағында бір сәт Аллаһ расулын көзден жырақ етіп алдым. Өлгендердің арасынан іздедім, ол жерден таппадым. Сол сәтте өз-өзіме, “Ант етейін, Аллаһ расулы шайқастан қашпайды. Оны өлілердің арасынан да таппадым. Сірә, істеген істеріміз үшін Аллаһ наразы болып, оны өзінің жанына алды. Бұдан кейін мен үшін шайқасудан басқа абзалы жоқ” дедім. Сосын дұшпанға қарсы ұмтылдым. Олар өздеріне қарсы келе жатқанымды көріп, абдырап аралары ашыла бастаған кезде, Аллаһ расулының олардың араларында қалып кеткендігін көрдім”<ref>
=== Хайбар шайқасында ===
186-жол:
– Ертең туды Аллаһ пен Оның Расулы жақсы көрген, ол да Аллаһ пен елшісін жақсы көретін араларыңдағы біреуге беремін. Аллаһ соның көмегімен жеңіске жеткізеді, – деді. Бұл сөз сахабаның арасында үлкен толқу тудырды. Бұл ардақты адамның кім болатындығын көбісі білуге құштар болып, түні бойы көз ілмеді. Әрине, Аллаһ расулының (с.а.с.) сүйіншілеген бұл адамның орнында болу әркімнің арман-тілегі ғой. Олар үшін Аллаһ пен Расулы разышылығына ие болу бүкіл салтанатты аяқтарының астына жайып салғаннан да қымбат болатын. Таңның атысын бәрі шыдамсыздана күтті. Көптен күткен сәт те келіп жетті. Аллаһ расулы туды алып келуді әмір етті. Ту әкелінген кезде ол Әлидің қайда екенін сұрады. Сахабалар оның көзінің ауырып жатқандығынан хабар берді. Пайғамбарымыз Әлидің келуін әмір етті. Пайғамбарлар мырзасы (с.а.с.) Әлидің көздерін сипап дұға еткенде, Аллаһ шипа беріп, көздері дерттен айықты. Аллаһ елшісі оған туды табыстап:
– Аллаһ саған жеңіс нәсіп еткенге дейін тоқтамай ұрыс сал, – деді.
Бас айналдырар бақытқа ие болған Әли Пайғамбары-мыздың (с.а.с.) ақ туын Хайбар қорғанына апарып тікті. Осы сәтте яһудилердің батыры Мәхраб әскерлерімен сыртқа шығып, мұсылмандарды жекпе-жекке шақырды. Бұған қарсы хазірет Әли шығып, оның басын кеудесінен қалпақтай ұшырды. Мұны көріп қуанған Пайғамбарымыз (с.а.с.):
206-жол:
– Амр болса, болсын, – деп оған қарсы шығып, өзіне қатты сенген өркөкірек мүшріктің жанын жәһаннамға жіберді.
Сонымен қатар Ардақты елші (с.а.с.) Әлиге Зүлфиқар қылышын сыйлады. Әли өмірінің соңына дейін осы қылышты жанынан бір елі тастамады.
== Халифалық кезеңі ==
Жүрегі иман нұрымен нұрланған, алып тұлға Әлидің (р.а.) халифа болып тағайындалуы Ислам тарихының ең күрмеуі көп күрделі кезеңіне сәйкес келді. Хазірет Осман шейіт етілгеннен кейін Ислам үмбеті басшысыз қалып қойды. Жан-жақтан анталаған бүлікшілер өздерінің ыңғайына бағындырып, ырқына көндіріп өз мақсаттарын жүзеге асыру үшін тез арада халифаның тағайындалуын талап етті. Халифалықты мойнына алуға ешкім тәуекел жасай алмады.<ref>
Ақыр соңында, Ислам үмбетінің бірлігі үшін бұл қиын міндетті нар Әли өз мойнына алады. Бар ерікжігерін бүлікті тұншықтырып, бірлікті тірілтуге жанын салып, ақылы мен батырлығын және тәжірибесін қолданып бақты. Оның халифалығы кезінде Ислам тарихында кейінгі ұрпақтың әрқашанда қайғымен ескеалатын ішкі (Жәмәл, Сыффин) шайқастарын бастанөткізді.<ref>
Оның халифалығы төрт жыл тоғыз айға созылды. Хижра жыл санағының қырқыншы жылы, Рамазан айының он жетісінде, жұманың таңында, таң намазын оқуға шыққан хазірет Әлиді харижит Абдуррахман ибн Мүлжәм улы қылышымен басынан жарақаттады. Соның салдарынан, алпыс үш жасында Әли де өтті дүниеден. Ислам үмбеті арыстан жүректі, даналық дариясы Әлисіз қалды...<ref>
== Дереккөздер ==
|