Қабанбай батыр: Нұсқалар арасындағы айырмашылық

Content deleted Content added
ш clean up, replaced: туылған → туған (3) using AWB
4-жол:
|суреті = Қаракерей Қабанбай.jpg
|сурет тақырыбы =
|туылғантуған күні = 1692
|туылғантуған жері = Шығыс Қазақстан, Үржар
|қайтыс болған күні = 1770
|қайтыс болған жері =
16-жол:
|басқарды = Орта Жүз жасақтары
|әскери бөлімі =
|шайқасы = Аягөз шайқасы</br />Шаған шайқасы</br />Алакөл шайқасы</br />Аңырақай шайқасы
|марапаттары =
|байланысы =
37-жол:
[[File:Kabanbay.jpg|left|350px|thumb|[[Алматы]]. Қабанбай батыр көшесі''' ]]
'''Қабанбай (Ерасыл) батыр''' — [[XVIII ғасыр|XVIII]] ғасырдағы қазақ батыры, әйгілі қол-басшы.
Мәмбет — Қожақұл, одан Қабанбай батыр туылғантуған. [[1691]] жылы етегі [[Алакөл]]ге малынып жатқан Тоқта-Барлық тауының маңында, Барқытбелдің күнгей жағына орналасқан Мәмбет ауылында Ерасыл (Қабанбай) дүниеге келген. Ол өзінің қайраттылығымен ғана басқа балалардан өзгеше болған жоқ, сонымен қатар оның арқасындағы қалың, қылдай түктері ерекшелендірді. XVIII ғасырдың бас кезінде, яғни [[1702]] жылы Барлықтағы алғашқы айқаста әкесі Қожақұл батыр аз адаммен қоршауда қалып, ақыры ауыр жарақаттан мерт болады. Ерасылдың он бірге жаңа толған кезі еді. Қожақұл батырдың көзі жұмылған соң бас иесінен айрылған Мәмбет ауылдарына жыл сайын ойраттар шабуыл жасап, тал түсте жылқыларын айдап әкете беретін әдет тапты. Сондай бір кезекті шапқыншылық кезінде қалмақтар жылқы күзетіп жүрген Қабанбайдың ағасы Есенбайды қолға түсіріп, қорлап өлтіреді. Аямас жауыздар қанжармен жас жігіттің қарнын жарып, шалажансар күйінде далаға тастап кетіпті. Есенбай жалғыз інісі Ерасылды маңдайынан шертпей, қатты еркелететін. Соның арқасында әкесінің де жоқтығы білінбей, жетімдік көрмей, бұла боп өскен еді. Аға өлімінен кейін, он алтыға жаңа толып, әлі оң-солын танып үлгермеген Ерасыл көзге қамшы тигендей мәңгіріп қалды. Әсіресе, қорлағаны, азаптап өлтіргені жанына қатты батты. Есенбайдай азаматтың қаны текке кетпес, қалмаққа қолма-қол аттанармыз, қарымта қайтарармыз деп ойланған. Жоқ, олай болмады. Бәрінен де елдің етекбастылығы, асықпайтын ағайынның керенаулығы көңілін қалдырды. Не керек, әйтеуір, іргедегі қалмаққа аттанып кек қайтаратын, тым құрыса жауға қыр көрсетіп, азаматтың құнын сұрайтын бір пенде табылмады.
 
Ерасылдың күте-күте төзімі таусылып бітті. Ақыры тәуекелге бел байлаған Ерасыл не де болса қалмаққа жалғыз аттанбақ болды. Қанға — қан, жанға — жан! Ағасынан жаны артық па? Осы жолы не Есенбайды өлтірген қалмақты тауып, қанын ішеді. Не ағасының артынан бұл да мерт болады — екінің бірі! Ақыры кек алмай жаны жай таппасына көзі жетті де, жылқыдан төл аты — Ардакүреңді ұстап мініп, ешкімге жөнін айтпастан, шығысты бетке алып тартып отырды. Мөлшерлегеніндей-ақ, Сарыбелдің шығыс қапталына қалмақ ауылдары сұғына кіріп отыр екен. Ерасыл мал көздеп жүрген адам болып, алға қарай ішкеріледі. Қолында қаруы — әкесінен қалған төрт қырлы қаратамақ [[найза]], қайқы қара [[қылыш]] пен екі жүзді алмас [[қанжар]]ы бар. «Жалғыздық жары — құдай деуші еді. Уа, пәруардігер, өзің жолымды оңғара көр!» деп тіледі ішінен.
74-жол:
 
{{wikify}}
 
{{Bio-stub}} [http://vidoser.org/%D2%AF%D1%88%D1%82%D3%A9%D0%B1%D0%B5.html/ZlFgYDU5ck9QNDk Барқытбел тауым — байтағым менің!» (1 бөлім)]
 
[[Санат:Қазақ батырлары]]
 
 
{{Bio-stub}}
{{Bio-stub}} [http://vidoser.org/%D2%AF%D1%88%D1%82%D3%A9%D0%B1%D0%B5.html/ZlFgYDU5ck9QNDk Барқытбел тауым — байтағым менің!» (1 бөлім)]