'''Максвелл теңдеуі'''- классикалық [[электродинамика]]ның негізгі теңдеулері; кез келген ортадағы және [[вакуум]]дағы барлық [[электромагнит/электромагниттік]] кұбылыстарды толығымен сипаттайды, өріс көздерінің, электр зарядының және токтардың орналасуы мен козғалысы аркылы электромагниттік өрісті сипатгайтын шамалар өзгерісін байланы- стыратын төрт тендеулер жүйесінен тұрады.<ref>Орысша-қазақша түсіндірме сөздік: Физика / Жалпы редакциясын басқарған э.ғ.д,, профессор Е. Арын – Павлодар: С. Торайғыров атындағы Павлодар мемлекеттік университеті, 2006. ISBN 9965-808-88-0</ref>
Газ молекулалары ретсіз қозғалып, бір-бірімен үздіксіз соқтығыста болатындықтан, молекулалардың жылдамдықтары да әртүрлі болып, олар жылдамдық бойынша қандай да бір заңдылық бойынша таралады. Молекулалардың қозғалысына ретсіздік, ал олардың соқтығысуларына ықтималдылық тән болатынына қарамастан, теория мен тәжірибе олардың жылдамдықтар бойынша таралуы бір ғана мүмкін заңдылық бойынша бірмәнді анықталатынын көрсетті. Ықтималдылық теориясын қолдана отырып, 1860 жылы Максвелл идеал газ молекулаларының жылдамдықтар бойынша таралу заңын анықтады:
(7.16) мұндағы - таралу функциясы.
Функцияның нақты түрі газ тегіне (молекула массасы ) және оның температурасына байланысты. Қысым мен көлем молекулалардың жылдамдықтар бойынша таралуына әсер етпейді. Таралу функциясы максимум болатын жылдамдық ең ықтимал жылдамдық деп аталады. Молекулалардың ілгерілемелі қозғалысының орташа кинетикалық энергиясын есептеу кезінде орташа квадраттық жылдамдық қолданылады Орташа квадраттық жылдамдықтың шамасы ең үлкен, одан кейінгісі орташа арифметикалық жылдамдық, ең ықтимал жылдамдықтың шамасы ең кіші болады.
