'''Виолончель'''(итал. vіoloncello) – ысқыменысқышпен тартылатын скрипка тектес 4 ішекті музыкалық аспап. Құлақ күйі квинта бүрауыменбұрауымен қелтіріледікелтіріледі. Виолончель халық аспаптарын жетілдіру негізінде 15 ғ-дың аяғы мен 16 ғ-дың басында пайда болды. 17-18 ғ-ларда итальян шеберлері А. және Н.[[Амати]], Дж.[[Гварнери]], А.[[Страдивари]]вдің классик,классикалық үлгісін жасады. Виолончельге арнап көптеген муз. шығармалар жазылған. Мысалы, Л[[Бетховен|.Бетховен]], Ф.[[Шуберт]], Ф.[[Шопен]], И.[[Брамс]], Э.[[Григ]], К.[[Дебюсси]], С.[[Рахманинов]], Т.[[Базарбаев]], М.[[Сағатов]], т.б-лардың Виолончельмен фортепьяноғафортепианоға арналған сонаталары, ГҒ.[[Жұбанова]], К.[[Күмісбеков]]тің Виолончельмен фортепьяноғафортепианоға арналған поэмалары, Қ.[[Қожамияров]]тың "Элегиясы", Н.[[Меңдіғалиев]]тің "Романсы", М.[[СагатовСағатов]]тың "Импровизациясы" мен "Экспромты", т.б. атауға болады.<ref name="source1">“Қазақ Энциклопедиясы”, 2 том</ref>
