Леонид Ильич Брежнев: Нұсқалар арасындағы айырмашылық

Жұмысшы отбасында дүниеге келген. [[Курск]] жерге орналастыру-мелиорация техникумын (1927), Днепродзержинск металлургия институтын (1935) бітірген. 1931 жылдан СОКП мүшесі. 1947 ж. Днепропетровск облыстық партия комитетінің 1-хатшысы, 1950 жылы [[Молдавия]] КП ОК-нің 1-хатшысы болған. 1954 жылы ақпанда [[Қазақстан]] КП ОК-нің 2-, 1955 жылы тамызда 1-хатшысы болып сайланды. Қазақстанда отарлық тәртіптің нығаюына, қазақ халқының мәдениеті мен тілінің шеттетілуіне себепкер болған тың және тыңайған жерлерді игеру ісіне басшылық жасады. 1960—64 жылы КСРО Жоғ. Кеңесі Төралқасының төрағасы, [[СОКП ОК]]-нің 1-хатшысы (1964), Бас хатшысы (1966) болып сайланған. [[Брежнев]] басшылық еткен жылдары “[[Кеңес империясында кемелденген социалистік құрылыс жеңді]]” деген негізсіз ресми тұжырым жасалды. Осыған қарамастан [[КСРО]] экономикалық және саяси қайшылықтар мен тоқыраудан шыға алмады. [[Брежнев]] ішкі саясатта әкімшілдік-әміршілдік жүйені орнықтырды. Кадрларды іріктеуде және тағайындауда сыбайластыққа, парақорлыққа жол берілді. Ел ішінде армияның, қауіпсіздік органдары мен [[СОКП]]-ның бақылаулары үстем болды. 1968 жылы [[Кеңес Армиясы]] [[Чехословакия]]ға, 1979 жылы [[Ауғанстан]]ға басып кірді. Халықартардың қарым-қатынас мейлінше шиеленісіп кетті. [[Варшава]] шартындағы мемлекеттерге зымыран қару-жарақтарын орналастыру, әскери әлуетті күшейту жолындағы бәсекелестік елдің саяси-экономикалық дағдарысқа ұшырауына себеп болды. Брежневті мақтау, орынсыз мадақтау әрекеттеріне кеңінен жол ашылып, ол 220-дай кеңестік және шетелдік ордендермен, медальдерменмедальдармен марапатталды<ref>«Қазақстан»: Ұлттық энцклопедияэнциклопедия / Бас редактор Ә. Нысанбаев – Алматы «[[Қазақ энциклопедиясы]]» Бас редакциясы, 1998 ISBN 5-89800-123-9, II том</ref>.