Лоренцо Бернини: Нұсқалар арасындағы айырмашылық

'''Бернини (Bernіnі) Джованни (Джан) Лоренцо''' (7.12. 1598, [[Италия]], [[Неполь]] — 12. 11.1680, [[Рим]]) — [[Италия]] [[сәулетші]]сі, [[мүсінші]]. [[Барокко]]ның аса көрнекті өкілі. [[Рим]] қаласын көркейтуге көп еңбек сіңірді, [[ғибадатхана]]лар мен сарайларды қайта салуға қатысты, мүсін-[[ескерткіш]]термен безендірді. Кең тыныстылық пен [[салтанат]]тылық, бай нақыш, [[ғимарат]]тарға көрік берер жарық әсерін ұтымды әрі еркін пайдалану, бірнеше өнер түрінің біртұтас синтезін жасау Бернинидің сәулетшілік шығармашылығына тән қасиет. Римдегі [[Әулие Петр алаңы]]ның ансамблі (1657 — 63) мен [[Санта-Андреа аль-Квиринале шіркеуі]] (1653 — 58) осының дәлелі. Бернини [[Сәулет өнері|сәулет]] және мүсін өнерлерін түрліше әдістерді (бояу, алтын жалату, жарық қасиетін пайдалану) қолданып, ұтымды үйлестірді. Ол серпімді қимылды, ішкі сезім сырларын нәзік бейнелеу арқылы мүсін өнерін кемелдендіре түсті (“Давид”, 1623; “Аполлон мен Дафна”, 1622 — 25, Рим). Бернинидің асқан шеберлігі мен бай қиялы су ататын ''хауыздар'' жасаудан көрінді (Барберини алаңындағы “Тритон хауызы”, 1623 — 37; Навон алаңындағы “Төрт өзен хауызы”, 1648 — 51, т.б.). Бернини шығармалары 17 — 18 ғасырлардағы еуропалық өнерге үлкен ықпал етті.<ref name="source1">«Қазақстан»: Ұлттық энцклопедия / Бас редактор Ә. Нысанбаев – Алматы «[[Қазақ энциклопедиясы]]» Бас редакциясы, 1998 жыл, ISBN 5-89800-123-9, II том</ref>