'''Бетқайнар''' — көне [[қорым]]. [[Алматы]] қаласынан оңтүстік-батысқа қарай 215 км жерде, [[Қолғауыт өзені|Қолғауыт өзенінің]] сол жағалауында.
''1996 ж.жылы'' [[Оңтүстік Қазақстан]] кешенді археологиялық экспедициясы (жетекшісі К.М. Байпақов) зерттеді. Қорым бір-бірінен 150 м қашықтықта орналасқан екі обалар тобынан тұрады. Обалардың ішіндегі ең үлкені — 12-оба, оның аумағы 22 м, биіктігі 2 м. Қалған обалар үйінділерінің аумағы 12 — 13 м, биіктігі 0,3 — 0,6 м аралығында. Барлығы да ертеде тоналған, тек 12-обадан ғана қызықты деректер табылды. Оның үстіне үйілген топырақтың астынан төртбұрышты қабір ашылды. Қабірдің ұзын қабырғаларының еденмен ұштасатын жақтауларынан үңгіп, ыдыс қоюға арналған қуыстар жасалған. Қабірдің еденіне бастары солтүстік-батысқа қарай бағытталған екі мәйіт қойылған. Солтүстік-шығыс қабырғасының орта тұсында адамның бет бейнесі ойып салынған. Өкінішке қарай, қабірді ашу кезінде ол айтарлықтай бүлінген. Қабірдің ішінен төрт [[қыш]] ыдыс, қоладан жасалған доға тәріздес екі зат және бет жағы алтынмен апталған [[күміс]] сақина табылды. Сақинаның беткі жағына басын оңға қарай бұрып, сауыт-сайман киіп, қару-жарақ асынып тұрған адамның кеудесіне дейінгі бейнесі бедерленіп салынған. Оның түсі сұсты, мұрны тік, астыңғы жақ сүйектері ірі, шықшыты шығыңқы, бұрыштанып келген. Бейненің оң қолында бір шоқ [[лотос]] гүлі, ал сол қолында аса-таяққа ұқсас зат бедерленген. Табылған деректерге сүйене отырып, бетқайнар зиратын ''б.з.б. 11XI ғасырға'' жатқызуға болады. <ref name=”source1”> “Қазақ Энциклопедиясы”, II-2 том </ref>
