Галлий: Нұсқалар арасындағы айырмашылық

'''Галлий'''(лат. Gallіum), Ga – элементтердің периодтық жүйесінің ІІІ тобындағы хим. элемент, ат. н. 31, ат. м. 69,72;5,9 г/см3, балқу t 29,8°С, қайнау t 2237°С, күмістей[[күміс]]тей . Г-ді 1875 ж. француз химигі П.Э. Лекок де Буабодран ашып, оны Франция құрметіне Г. деп атаған. Қалыпты темп-радағы ауада[[ауа]]да Г. тұрақты. Қышқылдарда, сілтілерде ериді, амфотерлі қосылыстарында +1, +2, +3 валентті, тұрақтысы +3. Қалыпты жағдайда [[хлор]] және броммен[[бром]]мен, қыздырса [[оттек]], [[күкірт]] және йодпен[[йод]]пен әрекеттеседі. Г. [[алюминий]], [[мырыш]], [[темір]], [[қорғасын]], [[германий]], титан кендерінде және [[мұхит]] суларында кездеседі. Оның негізгі минералы[[минерал]]ы – галлит (CuGaS2). Г-ді алюминий, [[мырыш]], [[кадмий]], [[германий]], т.б. өндіріс қалдықтарынан экстракция, электролиз, т.б. әдістермен алады. Г. оның құймасы және қосылыстары радиоэлектроникада, [[шыны]], (арнаулы оптикалық [[айна]] дайындау), керамика өндірісінде, электрвакуумдық және лазерлік техникада, медицинада қолданылады. Қайнау және балқу темп-раларының арасы алшақ болғандықтан Г-ден жоғары темп-ра өлшейтін термометр жасайды.