'''ЕгізбаевЕГІЗБАЕВ Әбзәли''' (1907, [[Қармақшы]] ауданы Тұрмағамбет ауылы – 29.8.1945, Маньчжурия) – жауынгер ақын. АлғашқыҚызылорда өлеңдеріпедагогикалық училищесін бітірген (1934). Жалағаш ауданында, кейін Қызылтам мектебінде [[мұғалім]], [[мектеп]] директоры қызметтерін атқарған (1933 – 1934). 1938 ж. жалған [[саяси]] айыппен жазаланып, Магадан облысы Колыма өзені бойында орналасқан «Одинокий», «Партизанский» алтын кен орындарында жұмыс істеді. 1941 жылы елге оралған. 1941 – 1942 ж. Жалағаш ауданы Жаңаталап мектебінің директоры болды. 1942 жылы [[әскер]]ге алынып, алғаш Батыс майданда, кейін [[Шығыс]] майданда соғысқан. Елге қайтар жолда [[жапон]]дар ұйымдастырған пойыз апатынан [[қайтыс]] болып, Маньчжурияда жерленген. Егізбаевтың алғашқы [[өлең]]дері майдандық газеттерде («Суворовшы», «Жауға қарсы аттан», т.б.) жарияланған. «Жорық жолында», «Дат», «Мақсұт», «Төрт дәруішдә¬руіш», т.б. поэмалары бар (1943 – 451945). Ақын шығармалары кейін жиналып, «Жауынгер жүрегі» (1969), «Жыр-аманат» (1978), «Елімнің сырын еттім жыр» (1996) дегатты кітаптары жарық көрген. [[Санат:Е]]
