Ұлыбритания Премьер-министрі: Нұсқалар арасындағы айырмашылық
Content deleted Content added
Өңдеу түйіні жоқ |
→Адал Оппозиция: IV Вильгельм барлық мәлемдемелер |
||
98-жол:
Бейресми түрде ғасырдан астам уақыттан бері Конституция туралы конвенция ретінде танылған, оппозиция көшбасшысының позициясы 1937 жылы Корольдік актілер министрлерінің заңмен мойындалуы болды.
== Ұлы реформаторлық акт және Премьер ==
Британ премьер-министрлері ешқашан тікелей қоғаммен сайланған емес. Премьер-министр партиялық көшбасшы болмауы керек; [[Дэвид Ллойд Джордж]] Бірінші дүниежүзілік соғыс кезінде премьер-министр ретінде қызмет еткен кезде партиялық көшбасшы емес, және 1931 жылдан 1935 жылға дейін Рамсай МакДональд болды<ref name="blake1993">{{cite book | title=Churchill | publisher=Clarendon Press | author=Blake, Robert | year=1993 | location=Oxford | pages=262–263 | chapter = How Churchill Became Prime Minister |editor1=Blake, Robert B. |editor2=Louis, William Roger | isbn=0-19-820626-7}}</ref>. Премьер-министрлер Коммерситет немесе Лордтың мүшелері болғандықтан, және жалпыға бірдей сайлауда оппозицияға қарағанда көпшілікті мұраға қалдырды немесе көп орын алды.
[[Сурет:Charles Grey - 2nd Earl Grey - atop the Grey Momument - Newcastle upon Tyne - England - 140804.jpg|нобай|солға|[[Чарльз Грэй, 2-ші ерте сұр|Лорд Грэй]], жиі бірінші қазіргі премьер-министр деп аталады]]
[[Сурет:Inscription Grey Monument.jpg|нобай|солға|Жазу [[Грей ескерткіші]], Ньюкасл - Тайн, Англия (ұлғайту үшін суретті басыңыз,)]]
[[Сурет:PunchDizzyReformBill.png|нобай|солға|upright=0.8|''Дизраэли мен Гладстонның жарысы реформа туралы заң жобасын қабылдауға арналған, Соққы, 1867'' Дизраэли мен Гладстон арасындағы бәсекелестік премьер-министрдің ұстанымын нақты тұлғалармен анықтауға көмектесті. (Дизраэльи Гладстондағы өз иығына қарап отыр.)]]
1722 жылдан бастап, Көптеген премьер-министрлер Коммоның мүшелері болды; 1902 жылдан бастап,<ref group=note>Қоспағанда [[Алекс Дуглас-Хьюм|Лорд Хьюм]], ол премьер-министр болғаннан кейін көп ұзамай сайлауда тұруға өз әріптестерінен бас тартты</ref> Басқа мүшелер сияқты, олар бастапқыда тек сайлау округі болып табылады. Бұрынғы министр, [[Тони Блэр]], Мысалға, ұсынылған [[Sedgefield (Ұлыбритания парламенті сайлау округі)|Sedgefield]] 1983 жылдан 2007 жылға дейін Дюрем графтығында. Ол премьер-министр болды, себебі 1994 жылы ол партияның лидері болып сайланды, содан кейін партияны жеңіске жеткізді [[Біріккен Корольдіктің жалпы сайлауы, 1997|1997 жалпы сайлау]], Консерваторлар үшін 165-ке қарағанда 418 орынды иеленіп, Қауіпсіздік Палатасында көпшілікке ие болды.
Егемен де, [[Лордтар үйі]] 1997 жылы Коммоның кімге сайланғанына немесе Блэрдің премьер-министр бола алатынын немесе шешілмейтінін шешуге қандай да бір маңызды әсер етті. Олардың сайлау процесіне қатысуы мен премьер-министрді іріктеуі Конституцияның 200 жылға жуық конвенциясы болды.
XIX ғасырға дейін, алайда, олар елеулі ықпал, олардың басым көпшілігінің азаматтардың санатына жатқызылмағанын және Коммонада орын алмаудың тең дәрежеде бөлінбеу фактісін пайдаланды. Қорғаныс арқылы, жемқорлық пен парақорлық, Кроу және Лорд "меншік иесі" орындықтардың шамамен 30% -ы (шақырылды "Покер" немесе "шірік қалалар") оларға Мүшелерге және Премьер-Министрді іріктеуге айтарлықтай ықпалын тигізді<ref>[[#Smith|Smith]], pp. 37–38</ref><ref>[[#Marriott|Marriott]], pp. 219–222</ref>.
1830 жылы, [[Чарльз Грэй, 2-ші Эрл Грей|Чарльз Грэй]], 2-ші [[Эрль Грей]], және өмір бойы Вигов, премьер-министр болды және сайлау жүйесін реформалауға шешім қабылдады. Екі жыл бойы, ол және оның кабинеті ретінде танымал болған нәрсені өту үшін шайқасты [[1832 жылғы реформа туралы заң|1832 жылғы Ұлы реформаторлық заң]]<ref>[[#Pike|Pike]], pp. 188–194</ref><ref>Minney, p. 216. Contemporaries seemed to sense from the beginning that history was being made. Lord Creevey, for example, recorded in his diary, "I dined in Downing Street with Lady Grey.... After dinner the private secretary to the Prime Minister and myself being alone, I ascertained that although Lord Grey was gone to Brighton ostensibly to prick for Sheriffs for the year, his great object was to put his plan of reform before the King, previous... to its being proposed to the House of Commons. A ticklish operation, this! to propose to a Sovereign a plan for reducing his own power and patronage. However, there is the plan all cut and dry, and the Cabinet unanimous upon it.... Grey is determined to fight it out to a dissolution of Parliament, if his plan is beat in the Commons. My eye, what a crisis!"</ref> The greatness of the Great Reform Bill lay less in substance than in symbolism. As John Bright, a liberal statesman of the next generation, said, "It was not a good Bill, but it was a great Bill when it passed."<ref>Trevelyan, p.272</ref> Substantively, it increased the franchise by 65% to 717,000; with the [[middle class]] receiving most of the new votes. The representation of 56 rotten boroughs was eliminated completely, together with half the representation of 30 others; the freed up seats were distributed to boroughs created for previously disenfranchised areas. However, many rotten boroughs remained and it still excluded millions of working class men and all women.<ref>[[#Marriott|Marriott]], pp. 222–223</ref><ref>[[#Smith|Smith]], pp. 437–444</ref>
Символдық, алайда, реформалар туралы заң күткеннен асып түсті. Ол қазір бар орында тұр [[Ұлы хартияның вольностейі]] және [[1689 жылғы құқықтар туралы заң]] Британдық конституциялық дәстүрдің ең маңызды құжаттарының бірі ретінде.
Біріншіден, Заң егемендікті сайлау үдерісінен және Премьер-Министрді таңдаудан алып тастады. Баяу дамып келе жатқан 100 жыл, бұл конвенция Заңның қабылдануынан екі жыл өткен соң бекітілді. 1834 жыл, Король [[IV Вильгельм (Ұлыбритания патшасы)|IV Вильгельм]] Мельбурн премьер-министр лауазымынан босатылды, бірақ [[Роберт Пиль]] кезде, Корольдің таңдауы, жұмысшы көпшілікті құра алмады. Сол уақыттан бері, Егемен ешкім Парламенттің Премьер-Министрін таңуға тырысты.
Екіншіден, Билл лордтардың күшін төмендетіп, көптеген қалта қалаларын жойып, оларға әсер етпейтін жаңа қалаларды құрды. Әлсіз, олар 1867 жылы көп кешенді сайлау реформалар өтуін болдырмау үшін алмады, 1884 жыл, 1918 және 1928 жылдары жалпыға бірдей сайлау құқығы орнатылды.<ref>[[#Marriott|Marriott]], pp. 222–223</ref><ref>[[#Smith|Smith]], pp. 437–444</ref>
Сайып келгенде, биліктің бұл эрозиясы 1911 жылғы Парламент заңына алып келді, ол заң шығару процесінде Лордтардың рөлін маргиналандырды және өткен ғасырда қалыптасқан конвенцияға одан әрі салмақ берді премьер-министр Лордтар палатасында отыра алмайды. [[Роберт Гаскойн-Сесил]], Салисберидің 3-маркесі, 1895 жылдан 1902 жылға дейін. XIX ғасыр бойы, Лордтардан басқарылатын үкіметтер Коммунистердің сиқыршыларымен бірге жиі қиындықтарға тап болды.
Сұр оның мұрагерлері үшін мысал мен прецедент қойды. Ол болды «бірінші арасында тең» (бірінші кезекте тең), Bagehot премьер-министрдің мәртебесі туралы 1867 жылы айтқан. Оның Вигов жеңісін реформаның мандаты ретінде қолдану арқылы,
Сұр осы мақсатқа ұмтылған тынымсыз болды, оған қол жеткізу үшін әрбір парламенттік құрылғыны пайдалану. Корольге құрметпен қараса да, ол өзінің конституциялық міндеті халық пен Парламенттің еркіне сай болу екенін түсіндірді.
Әділдік оппозициясы келісімге келді. Кейбір наразылық білдірген Тори, олар көпшілікті қайта алған соң, заңның күшін жоймақ деп мәлімдеді. Бірақ 1834 жылы, [[Роберт Пил]], жаңа Консервативтік көшбасшы, ол өзінің Тамворт манифестесінде Билл екенін айтқан кезде осы қауіпті жойды "бұл елдің бейбітшілігі мен әл-ауқатына ешкімнің кедергі жасамайтын үлкен конституциялық мәселені түпкілікті және қайтарымсыз шешуге"<ref>[[#Pike|Pike]], p. 219</ref>.
== Сыртқы сілтемелер ==
| |||