Сызба геометрия: Нұсқалар арасындағы айырмашылық

[[Фигура|Фигураның]] сызбасы оны өзара [[Перпендикуляр|перпендикуляр]] орналасқан (П1 және П2) проекциялар жазықтықтарына тік бұрыштап проекциялау арқылы алынады (қара сурет). Проекциялар жазықтықтарын қиылысу сызықтарынан айналдырып сызба жазықтығымен беттестіреді. Сонда [[фигура|фигураның]] проекциялық байланыста орналасқан екі немесе үш проекциясынан тұратын кескіні – кешенді сызбасы алынады. Көп жағдайда алдыңғы жазықтықтарға перпендикуляр профильді (П3) жазықтық қосу қолайлы нәтиже береді. Кешенді сызба горизонталь (А1) және фронтальды (А2) және профиль (А3) проекциялардан тұрады және фигуралардың конструкторлық құжатын жасауда қолданылады. Сызба геометрия машинaларды, құрылыстарды, технол. және экон. үрдістерді қағаз бетінде кескіндеуге, осындай кескіндерді түсінуде (оқуға) және кескіндерді пайдаланып ғыл. немесе кәсіби маңызды мәселелерді шешуде қолданылады. С. г. қисықтар мен беттерді зерттейді және оларды құрастырып жасау алгоритмдерін тұжырымдайды.

Сызба геометрияның алғашқы оқулығын [[Франция|француз]] ғалымы Г.Монж (1746 – 1818) жазды. Қазақстанда Сызба геометрияның дамуына Н.Ф. Четверухиннің (1891 – [[1973]]) “Кескіндердің позициялық толықтығы және метрикалық анықтылығы” ([[1942]]) атты еңбегі өз үлесін қосты. 20 ғ-дың аяғында Сызба геометриядан “Есептеуіш геометрия” мен “Компьютерлік графика” деп аталып кеткен геометрияның жаңа салалары бөлініп шықты.