Жұлдыздық шама: Нұсқалар арасындағы айырмашылық

'''Жұлдыздық Шама''', ''көрінерлік [[Жұлдыз|Жұлдыздық]] шама – [[аспан]] шырақтарышырақтарының (жұлдыздар, планеталар, Күн, т.б.) сәулесінің [[Жер]] бетібетінің жазықтығында (шырақтар сәулесіне [[перпендикуляр]] орналасқан) жасайтын жарықталынуының өлшемі; [[аспан]] шырағы жалтырауының өлшемі.'' Жұлдыздық шама ұғымын алғаш рет б.з.б. 2 ғасырда Гиппарх енгізген. [[Гиппарх]] жай көзбен көрінетін жұлдыздардың бәрін олардың жалтырауы бойынша (ең жарық жұлдыздарды 1-шамаға, ал ең бәсеңдерін 6-шамаға жатқызып) шартты түрде 6 Жұлдыздық шамаға бөлген. Жұлдыздық шама (m) өзінің жарықталынуына (Е) сәйкес мына өрнектен анықталады: m=klgE+C0, мұндағы k – коэффициентінің мәні ағылшын [[астроном|астрономы]] Н.Р. Погсонның (19 ғ-дың ортасы) ұсынысы бойынша – 2,5-ке тең деп қабылданған және ол жұлдыздық шама шкаласының қадамын анықтайды, ал С0 тұрақтысы – оның нөлдік пункті. Жұлдыздық шамасы 5 бірлікке өзгергенде жарықталыну 100 есе өзгереді. Мұның үстіне шырақ неғұрлым жарығырақболса, оның Жұлдыздық шамасын өрнек-тейтін сан да соғұрлым аз болады. Жұлдыздық шамалардың мәндері оң да, теріс те болуы мүмкін.