Жиен: Нұсқалар арасындағы айырмашылық

 

Жиеннен туған баланы [[жиеншар]] дейді. Қазақ дәстүрінде нағашы мен Жиен арасында үлкен сыйластық үлгісі қалыптасқан. Олар бірін-бірі күндемейді, араларында [[бақталастық]], [[қызғаныш]] болмайды, өзара әзілдесіп қалжыңдасады, “Жиенді ұрғанның қолы қалтырайды” деп, жиендерін барынша еркелетеді. “Балалығың ұстаса нағашыңа бар” деген мәтел соны меңзейді. Жиендік жасқа қарамайды. Жиен нағашыдан үлкен болуы да мүмкін. Мұның нағашы-жиендік рәсімдерге кедергісі жоқ. Жиен жасына қарай “[[жиен аға]]”, “[[жиен апа]]”, т.б. болып аталады. Жиен ерке, [[батыл]] болғанымен, “нағашымен күрескен жиен жығылады”, яғни нағашысы алдында әдепті, ізетті келеді. Ел ішінде Жиенді бөтен рудың өкіліне есептей отырып, нағашы жұртына үйлендіру салты да сақталған. Оны “[[жиен күйеу]]” дейді. Жиеншар тағайларына (әкесінің нағашысына) әкесі тәрізді Жиендік ғұрыпты жалғастырады.<ref>Қазақ ұлттық энциклопедиясы</ref>

 

== Дереккөздер ==