Воле Шойинка: Нұсқалар арасындағы айырмашылық

 

Және үш басты пьесасын жазған: «Иероним Метаморфозалары» («Jero's Metamorphosis»), «Вакханкалар» («The Bacchae») және «Өлім және атты патша» («Death and the King's Horseman»). Оның түрмедегі еске түсірілуі «Адам өлді» («The Man Died») шығармасы 1972 жылы жарияланған. 1975 жылы Шойинка «Жаңа өткел» («Transition») журналының редакторы болып [[Гана]]ның астанасы [[Аккра]]ға көшіп келген. 1975 жылдың шілдесінде президент Я.Говона биліктен кеткеннен кейін Шойинка Нигерияға оралады, бір жылдан кейін қайтадан Ифа университетінде ағылшын тілі профессоры болған. 1981 жылы Батыста Шойинкидің «Аке: Балалық шақ» («Ake: The Years of Childhood») афтобиографиясы жарық көреді. Қазіргі уақытта ол XX ғасырдың ең үздік африкалық кітабы болып саналады (бұл тізімге сонымен қатар Шойинкидің «Өлім және атты патша» пьесасы кіреді). 1984 жылы нигериялық Жоғарғы сот «Адам өлді» пьесасы қойылымына тыйым салды. 1986 жылы Шойинка Африкалық жазушылар арасынан «Поэзия мен театрдың мәдени келешегіне зор үлес қосқаны үшін» әдебиет бойынша Нобель сыйлығын алған. Шойинка өзінің Нобельдік лекциясын [[Нельсон Мандела]]ға арнады. Шойинка проза және драмалық шығармаларымен қатар бірнеше ақын жинақтарын, оның ішінде өте танымал «Түрмеден өлеңдер» («Poems From Prison», 1969) және осы «Табыт қақпасы» («А Shuttle in the Crypt», 1972) атты жинақтың қосымша әрі кеңейтілген баспасы жарық көрді. Шойинка үйленген, бір ұлы мен үш қызы бар.

 

[[Санат:Нигерия жазушылары]]