'''КІТАПХАНАТАНУКітапханатану''' – [[кітапхана]] ісінің [[теория]]сын, [[тарих]]ын, әдістемесі мен [[технология]]сын зерттейтін ғыл. пән. Терминді алғаш рет ғыл. айналымға енгізген «Кітапханатану жөніндегі негізгі басшылықтың іс-тәжірибесі» атты 2 томдық еңбектің авторы, неміс кітапханатанушысы М.Шреттингер (19 ғ.). К-дыңКітапханатанудың негізгі салалары: жалпы К.Кітапханатану, кітапхана қоры, кітапхана каталогы (құжаттарды электронды тасымалдау), оқырмандармен [[жұмыс]], кітапхана жұмысын ұйымдастыру, кітапхана ісінің тарихы. Кітапханалық ой жүйесі қолжазбалық және баспа кітаптарды, басқа да ақпараттық тасымал құралдарын жинайтын, сақтайтын және пайдаланатын мекеме ретінде кітапханалардың пайда болуымен бірге қалыптасты. К.Кітапханатану білім саласы ретінде басқа ғылымдардан бөлек өмір сүрмейді. Оның халықар.халықаралық байланыстары басқа ғылымдардың әдістері мен іс-тәжірибелерін, нақты материалдарын, теор.теориялық мәселелерді шешу үшін пайдаланылса, олар өз кезегінде К-дыңКітапханатанудың теор.теориялық және іс-тәжірибелік қуатын қолданады. К.Кітапханатану білімінің аса маңызды теор.теориялық қағидаларына сүйене отырып, [[қазақ]]стандық К.Кітапханатану білімі қазіргі қоғамдағы кітапхана үрдістерінің даму заңдылықтарын теор.теориялық тұрғыдан белгілейтін қағидаларды жүйеге келтіріп, кітапхана ісінің әлеум.әлеуметтік мәселелерін, кітапханалардың қоғамдық рөлін, [[Қазақстан]] жағдайларындағы халыққа кітапханалық қызмет көрсету түрін жан-жақты зерттейді.<ref>[[Қазақстан Республикасының Ғылым Энциклопедиясы]]</ref>
