Асанәлі Әшімұлы Әшімов: Нұсқалар арасындағы айырмашылық

Әшімов — қазақ киносын әлемдік деңгейге көтерген актерлердің бірі болып есептеледі. Оның кинодағы ''Бекежан'' ([[Қыз Жібек (фильм)|“Қыз Жібек”]], 1971), ''Шадияров'' (“[[Атаманның ақыры (фильм)|Атаманның ақыры]]”, 1971, Қазақстан мемлекеттік сыйлығының, 1972), ''Мәмбет'' (“Сарқырама”, 1973), ''Қасымханов'' (“[[Трансібір экспресі]])”, 1977, бүкілодақтық 11-кинофестивальдің жүлдесі, 1978), ''Кемел'' (“Нан дәмі”), ''Нұрғазы'' (“Алатаудың ай мүйізі”), ''Қаражал'' (“Жаушы”, 1980), ''[[Шыңғыс хан]]'' (“Бұлғар даласынан ескен жылы жел”, 1998) рөлдері нағыз актерлік шеберліктің үлгісі іспетті. Әшімов режиссер ретінде кең танылды. Ол сахналаған [[Николай Васильевич Гоголь|Н. Гогольдің]] “Ревизор” (1979, өзі Дуанбасының рөлін ойнады), [[Ғабит Мүсірепов|Ғ.Мүсіреповтың]] “Амангелді”, И. Оразбаевтің “Мен ішпеген у бар ма?!” (екеуі де 1987), С. Ванустың “Сұлтан болсам егер мен” (1988), жылы [[Жүсіпбек Аймауытов|Ж. Аймауытовтың]] “Ақбілек” (1989) спектакльдері мен ол түсірген “Жылан жылы” (1981, [[Цой Гук Ин]]мен бірге; 1982 жылы [[Таллин]]де өткен бүкілодақтық 15-кинофестивальдің дипломына ие болды), “[[Шоқан Уәлиханов (фильм)|Шоқан Уәлиханов]]” (1984; 4 сериялы телефильм, өзі Шыңғыстың рөлін ойнады), “[[Қозы Көрпеш -— Баян Сұлу (пьеса)|Қозы Көрпеш - Баян Сұлу]]” (1995) фильмдер Әшімовтің режиссерлік шығармашылығының да кең ауқымын көрсетеді. Әшімов өнеріне арналған “Асанәлі” деректі фильмі (1986, реж. И. А. Вовнянко) түсірілді. Әшімов — Жамбыл және Шымкент университеттерінің құрметті профессоры. 1979—1982 жылы педагогикалық қызметпен шұғылданды. 1990 жылдан “Елім-ай” киностудиясының президенті. “Парасат” орденімен марапатталған.<ref>«Қазақстан»: Ұлттық энцклопедия / Бас редактор Ә. Нысанбаев – Алматы «[[Қазақ энциклопедиясы|Қазақ энциклопедиясы»]] Бас редакциясы, 1998 ISBN 5-89800-123-9, I том</ref>